پدر و مادر می توانند #مسجد رفتن را با یک #خرید لذت بخش همراه کنند اما نباید کودک را به مورد خاصی شرطی نمود. این اشکال ندارد و بلکه لازم است کودکان بدانند که بعد از مسجد همیشه اتفاق جالبی برای آنها می افتد ولی سعی کنند این اتفاق روی جریان خاصی مانند #بستنی خریدن متمرکز نشود. می توان یک بار گفت "بچه ها ما به مسجد می رویم بعد از آن بستنی می خریم، چه کسی با ما می آید؟" و بار دیگر گفت "بچه ها ما به مسجد می رویم و بعد از آن #پارک می رویم؟" یا "بچه ها دوست دارید بعد از مسجد، برویم منزل #مادربزرگ؟" و دفعاتی را نیز می توان با چیزی همراه نکرد. اگر کودک والدین خود را دوست داشته باشد معمولا دست رد به سینه شان نمی زند. باید دانست که بچه هایی که زیاد شرطی شوند، #انگیزه درونی خود را از دست می دهند و این موضوع در سال های بعد به شکل #توقع در آنها باقی خواهد ماند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

در صورتی که این رفتن به کلاس همراه با میل و رغبت کودک باشد و نیز کلاس، همراه با #بازی و نشاط بوده و خالی از قوانین زیاد و امر و نهی های شدید باشد، بسیار خوب است و موجب انس کودک با #قرآن می شود . در هفت سال اول هیچ آموزشی نباید همراه با اکراه و بی میلی باشد ، زیرا این بی میلی در کودک تثبیت می شود. در این دوره کودک سید است و خودش تعیین می کند که چه چیز را دوست دارد یا ندارد و پدر و مادر او را #هدایت می کنند. همچنین لازم به توجه است که بهترین آموزگاران و معلمان والدین و همسالان هستند. همانگونه که کودک #زبان و حرف زدن را از والدین خود یاد می گیرد، قرآن را نیز از ایشان یاد خواهد گرفت. چنانچه #سوره های قرآن در خانه ای مدام ذکر شوند و خود والدین نیز به حفظ سوره ها اهتمام داشته باشند، علاوه بر اینکه کودک مشتاقانه آن را از خانواده اش می آموزد، رغبت و تمایل بیشتر نیز به کلاس حفظ نشان خواهد داد. در مرحله بعد بهترین معلمان، خواهرها و برادرهای بزرگ تر و یا همسالان هستند. سپردن مسئولیت یاد دادن و خواندن قرآن به فرزندان بزرگ تر علاوه بر اینکه حس بزرگتر بودن و مسئولیت داشتن نسبت به کودک کوچکتر را در فرزند بزرگ تر القا می کند، تمایل به یادگیری در کودک کوچک‌تر را نیز بیشتر خواهد نمود. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

کودک به طور طبیعی میل به جنب و جوش و فعالیت و تجارب جدید و پر #هیجان دارد. در صورتی که والدین وقت و حوصله کافی نداشته باشند یا #همبازی‌ هایی برای کودک نباشد، کودک به صورت غلط این نیاز خود را با دیدن افراطی برنامه‌های #تلویزیون و نیز #تخیل آنچه نیاز دارد به واسطه این برنامه ها برطرف می نماید. بنابراین در پاسخ به این سوال می‌توان گفت: به نظر می‌آید زیاد تلویزیون دیدن به اين دلیل است که پدر و مادر برای فرزند خود برنامه‌ای ندارند. وقتی کودکی زیاد تلویزیون می‌بیند یعنی در خانه برنامه مفرح دیگری برای او وجود ندارد. اگر پدر و مادر وقت بگذارند و #بازی‌ های جذابی به کودک پيشنهاد دهند. کودک سراغ تلویزیون نمی‌رود و جذب بازی می‌شود. اگر بازی متناسب با سن و روحیه کودک باشد قطعا آن را بر تلویزیون ترجیح مي‌دهد. علت دیگر زیاد تلویزیون دیدن کودکان اینست که والدین رابطه #عاطفی خوبی با فرزند خود ندارند و این سبب می شود کودک سرگرم شدن با تلویزیون را به بودن با والدین ترجیح دهد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

آنجایی که #دوقلوها معمولا زیاد از جانب دیگران #مقایسه می‌شوند و خودشان هم خود را با یکدیگر مقایسه می‌کنند، بهتر است در کلاس‌های جداگانه باشند. در این صورت هم رشد بهتری را تجربه می‌کنند و هم استعدادهایشان را کشف می‌کنند و هم از حس #تحقیر یا برتری يا احساساتی که محصول مقایسه است در امان می‌ماند.

کودکان در ابتدا اساسا مفهوم #ناسزا را نمی‌دانند و در دو صورت ممکن است آن را به کار ببرند؛ اول اينکه در خانواده یا اطرافیان رایج باشد و دوم اينکه با به کار بردن آن توسط کودک واکنشی به او داده شود که او بفهمد با به کار بردن آن می‌تواند #توجه دیگران را به خود جلب نموده و یا آنها را برنجاند. در حالت اول بایستی کودک را از آن موقعیت‌ها دور کنید، در جمع برایش #همبازی پیدا کنید و اگر نیست خودتان با او #بازی کنید تا سرگرم شود و هم‌صحبت فرد مورد نظر نباشد. نگران ناسزا گفتن کودک نباشید. رفتار او تقلیدی است و چون پدر و مادر اهل ناسزا گفتن نیستند، این رفتار گذراست. بنابر این برخورد تند والدین می‌تواند خودش بیشتر آسیب‌ زننده باشد. در حالت دوم با بی‌اعتنایی به کودک هنگام به کار بردن آن کلمه و عدم واکنش شدید نسبت به او، آن عبارت از #دایره_لغات او خارج خواهد شد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

اگر کودک در خانواده الگوهای درست رفتاری و #احترام به یکدیگر را می‌بیند جای نگرانی نیست. در هفت سال اول هنوز #عقل بر کودکان حاکم نیست و رفتارهای اشتباهشان به مرور با فعال شدن عقل و با دیدن الگوهای خوب در خانواده اصلاح می‌شود. ممکن است والدین احترام به پدر را سخت گیرانه تعریف کنند. مثلا حتما در این سن بتواند به پدر #سلام کند. پدر و مادر نباید اصلا کودک را #دعوا کنند و نیز نباید به او امر و نهی نمود با بر زبان آوردن این جمله که «شما به پدرت بی احترامی می کنی» بی احترامی را به او القا کنند. مادر می‌تواند در لحظه کلام اشتباه کودک را پوشش دهد مثلا اگر کودک با ضمیر مفرد به پدر می‌گوید: «اين چیه که خریدی؟!» مادر بگوید: «شما خسته هستید می‌خواهید برایتان #چایی بیاورم؟» با رفتار خوب خود می‌توانیم به مرور کودک را به رفتارهای درست سوق دهیم. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ