برای موقعیت های زیر یکی از مهارت هایی را که آموخته اید به کار ببرید که فکر می کنید تاثیر گذاری بیشتری را دارد: موقعیت A: "شما دارید بسته ای را می پیچید ولی قیچی را پیدا نمی کنید. فرزند شما برای خودش یک #قیچی دارد اما مدام قیچی شما را برمی دارد و آن را برنمی گرداند." الف) جمله ای که معمولا به کار می بردید و احتمالا اصلا به درد بچه شما نمی خورد: ...؟ ب)پاسخ ماهرانه: ...؟ شما از کدام مهارت استفاده کردید؟ موقعیت B: باز هم فرزندتان بعد از برگشت از پیش دبستانی #کفش های کتانی اش را روی #فرش وسط هال رها کرده و رفته. الف) عبارتی که تا به حال به کار می بردید و احتمالا اصلا به درد بچه نمی خورد. ب) پاسخ ماهرانه: ...؟ از کدام مهارت استفاده کردید؟

به جای سوال کردن و پند دادن، #احساس کودکان را با کلمه ای #تصدیق کنید: 1. کودک: مامان یه نفر #مداد منو دزدیده! مادر: خب وقتی همیشه وسایلتو پخش و پلا میکنی دیگه چه انتظاری داری؟ - نه اینجوری نیس! وقتی می رفتم روی میز بود! - اوه بس کن این بار اولت نیست! صد دفعه تا حالا شده که وسایلتو گم کردی و صد دفعه هم بهت گفتم انقد وسایلتو اینور اونور نذار! تقصیر خودته که حرف گوش نمی دی! - اه ولم کن ! *نتیجه: در بهترین حالت احساس #پشیمانی می کند و در عین حال به شما احساس بدی دارد که اصلا حالش را نفهمیدید! و در بدترین حالت ممکن است دفعه بعد، حتی یک مداد از جایی کش برود تا مورد #توبیخ قرار نگیرد! برای کودکان دشوار است در حالی که کسی آن ها را سوال پیچ می کند یا پند می‌دهد، مثبت و واضح فکر کنند. 2. کودک: مامان یه نفر مداد منو دزدیده! مادر: اه جدی؟ - وقتی می رفتم اون روی میز بود! - هومممم... - این سومین باریه که مدادم گم می شه! - آهاا - از این به بعد وقتی از اتاق برم بیرون اونو توی کشو قایم می کنم! - آفرین! *نتیجه: در بیان ساده "هومم ... آها ... آفرین" کمک بسیاری نهفته است. کلماتی شبیه این ها توام با تصدیق احساسشان، تشویقی است برای کودک تا افکار و احساسات خود را کشف کند و احتمالا راه حل را هم بیابد.

باید اعتراف کرد وقت هایی بوده که دلمان خواسته فقط با هر بهانه ای بچه را از سر خود باز کنیم و کاری کنیم که گوشه ای #ساکت بنشیند و ما نفس راحتی بکشیم! البته درست است که همه ما، وقت هایی را برای استراحت و اختصاص دادن به خودمان نیاز داریم، اما برای داشتن این زمان باید تدبیر دیگری اندیشید به جای بار آوردن بچه های صامتی با نگاه های #یخ زده! #خانه های ساکتی که در آن ها هرکس کار خودش را می کند و کسی حرفی با دیگری ندارد، بچه ها را وادار می کند به فضاهای #مجازی و دنیای #عروسک ها پناه ببرند و این بزرگترین لطمه به رشد کودک زیر 5 سال است. سنین پیش از دبستان، دوره ای #طلایی برای رشد بچه ها در جهات مختلف محسوب می شود و تقویت کلامی و بروز هیجانی متناسب، نقش عمده ای را در جنبه های رشدی کودکان در سنین آتی به همراه دارد. نبود #خواهر و #برادر در خانه ها، مزید بر علت می شود که بچه ها کسی را نداشته باشند تا هم صحبتشان شود و توی سر و کله هم بزنند و به این ترتیب مهارت های #ارتباطی و #اجتماعی خود را رشد دهند. شما باید حواستان باشد زمان هایی که بچه ها خودشان تمایل به حرف زدن دارند، طوری از آن ها استقبال کنید و شنوای خوبی برای حرف هایشان باشید که تشویق شوند و باز هم سراغتان بیایند. همچنین اینکه در این زمینه، آن ها تا حد زیادی از شما #الگوبرداری می کنند؛ پس لازم است به تعاملات خود نیز دقت کنید.

*کوله زندگی: اقلام مورد نیاز یک خانواده ۳ نفره، در شرایط اضطراری و برای 72 ساعت* سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران ‌ ‌

زمانی که #ادبیات شما با #کودک اتهام و سرزنش باشد، جدال ها ادامه خواهد داشت: "دوباره که جای انگشتای کثیفت روی دره!؟ آخه چرا این کارو میکنی؟ نمی تونی یه کار و درست انجام بدی؟ چندبار باید بگم از دستگیره استفاده کنی؟ عیب تو اینه که اصلا حرف گوش نمیدی! ..." احساسی که بچه ها نسبت به این رفتار دارند به گفته خودشان، از این قبیل است : "- خب خوبه! در خیلی مهمتر از منه! - بهش #دروغ میگم! میگم که کار من نیست! - تو دلم حسابی بهش میخندم! - دلم میخواد تو دلم بهش فحش بدم! - میگی گوش نمیدم دیگه؟ باشه پس منم گوش نمیدم! "

ورق بزنید 😊 جملات ناخوشایند برای کودکان: ۱) مناسب سن خودت رفتار کن! بهتر است به جاي “مناسب سن خودت عمل کن” بگویید: “به نظر می رسد خیلی #عصبانی هستی”، “می دانم وقتی چنین اتفاقی برایت افتاده بسیار ناراحت شده ای” این جملات به کودک #آرامش می دهد و شرایط را قابل تحمل خواهد کرد. ۲) شوخی کردم: دست انداختن #کودک اگر چه ظاهراً شرایط را #شاد می کند ولی در واقع به شدت مخرب است. شما به عنوان والدین کودک وظیفه دارید او را حمایت کنید نه اینکه باعث اذیت و آزار او شوید. اگر چنین منظوری ندارید هنگامی که کودک ناراحت است شاد نباشید. ۳) چـرا مثل … نیستی؟ زمانی که کودک خود را پایین تر از دیگری احساس کند، روحیه خود را می بازد و دست از فعالیت خواهد کشید. شما باید #ضعف و #قوت کودکان را بپذیرید و آنها را بر اصلاح #رفتار خودشان تشویق کنید. ۴) ندو و گرنه می افتی! به کار بردن این نوع جملات باعث می شود کودک بیفتد، زیرا به او القا می کنید منتظرید که او به زمین بخورد و این برای کودکی که تلاش می کند #مستقل باشد بسیار مضر است. بهتر است در این موارد بگویید: “قبل از دویدن از محکم بودن بند #کفش هایت مطمئن باش.” در این صورت شما در مورد اشکال کفش صحبت کرده اید نه ناتوانی کودک. ۵) چی بهت گفتم؟ چرا سوالی را می‌پرسید که خودتان جواب را می دانید؟ انتظار دارید کودک چه پاسخی بدهد؟ وقتی می پرسید: لباست را کجا پرتاب کردی؟ لبخندی موذیانه می زند و می گذرد. اگر از رفتار او رنجیده اید بگویید: “من متاسفم که مجبورم برای بار سوم تکرار کنم که لباست را روی چوب لباسی آویزان کن.” ۶) به تو قول می دهم که … به کودکان باید نه #وعده داد و نه وعده از آن ها گرفت. روابط ما با فرزندانمان باید بر اساس اعتماد و #اطمینان باشد. وقتی #پدر و یا #مادر برای تأیید گفته خود مجبور است وعده بدهد، یعنی دارد اقرار می کند که “وعده داده نشده اش” اعتبار ندارد و قابل #اعتماد نیست. ۷) آخر چند بار باید یک چیز را تکرار کنم؟ پدر یا مادری که در استفاده از سخنان #نیشدار و #طعنه_آمیز #استعداد ذاتی دارد، خطر و تهدیدی جدی برای #سلامت_روانی کودک به حساب می آید. این پدر و یا مادر آگاه نیست که با این اظهار نظرهای #توهین_آمیز، کودک را #تحریک کرده و ذهن او را از نقشه های خیالی انتقام، پر می سازد و در نتیجه باعث مسدود شدن راه ارتباطی بین خود او و کودکش می شود. منبع: مجله پزشكي #دكتر_سلام