#هشدار دو نوع است. در هشدار نوع اول برنامه بعدی روزانه را به اطلاع کودک می رسانید. برای مثال به او اطلاع می دهید که بزودی باید آماده رفتن به #رختخواب شود یا اینکه تا چند دقیقه دیگر #سفره غذا پهن می شود. در هشدار نوع دوم رفتار نامناسب فرزندتان را به او گوشزد می کنید و در واقع به او فرصت می دهید تا رفتار خود را تصحیح کند. #مادر_کافی

ابتدا مطمئن شوید #شیرخوار بیمار نیست و فشارهای روحی و عاطفی به او وارد نمی‌شود زیرا در اين موارد هم بیش از پیش به شما #وابسته می‌شود. با #اضطراب_جدایی کنار بیایید و قبول کنید که اين ویژگی مختص دوره شش تا هجده‌ماهگی کودک است و بالاخره اين دوره تمام خواهد شد. اوج #اضطراب جدایی پیش از یک سالگی است و بعد از اولین جشن تولد به تدریج کم‌تر با این مشکل مواجه خواهید شد. وقتی مجبورید - بسرعت و برای مدت کوتاهی - از اتاق بیرون بروید، در مدتی که در اتاق حضور ندارید با فرزندتان صحبت کنید تا مطمئن شود که شما در نزدیکی او هستید. هنگامی که فرزندتان شما را نگاه نمی‌کند تا حد امکان از ترک کردن وی خودداری کنید. برخی مادران منتظر فرصتی می شوند تا حواس فرزندشان معطوف به #بازی و #سرگرمی شده و سپس از اتاق بیرون می‌روند. بدون تردید آنان با این کار خود قصد دارند مانع بی‌تابی و #گريه فرزندشان شوند غافل از اينکه این امر در نهایت موجب افزایش اضطراب در وی خواهد شد. اگر در این دوره قصد دارید نگهداری از شیرخوارتان را به یکی از نزدیکان یا #پرستار بچه بسپارید، ابتدا به کودک فرصت دهید تا به‌طور کامل با شخص مورد نظر آشنا شده و به او عادت کند. به اين ترتیب به فرزند خود کمک می‌کنید تا اضطراب جدایی از شما را بهتر پشت سر بگذارد. برای همسرتان در این مورد بخوبی توضیح دهید تا او بداند که فرزندتان شما را پیش‌تر از پدرش دوست ندارد. ممکن است پدر در دوره بروز اضطراب جدایی احساس کند که شما و فرزندتان به او توجهی ندارید و وی در حاشیه قرار دارد و ارتباط بسیار نزدیک و دائمی شما با شیرخوار فضایی را برای او باقی نمی‌گذارد. در این صورت به پدر اطمینان‌ خاطر دهید که اين ویژگی، خاص و مربوط به این دوره بوده و موقتی است. در ضمن از او بخواهید به اشکال دیگری به یاری شما بياید. یکی از بازی‌های بسیار مناسب برای دوره اضطراب جدایی بازی «دالی موشه» است. برای اینکه فرزندتان یاد بگیرد اگر چیزی را نمی‌بیند به این معنا نیست که آن شیء وجود ندارد. برای مثال می‌توانید ملافه‌ای را روی سر خود بکشید و سپس سرتان را از زیر ملافه خارج نمایید و به این طریق با او بازی کنید. اگر کودک کمی بزرگ‌تر است. می‌توانید تیله‌ای را زیر #فنجان پنهان کنید و سپس با برداشتن فنجان، به وی نشان دهید که هنوز #تیله سر جایش باقی است. اگر اين کار را به شکل بازی و تفریح انجام دهید، فرزندتان آن را سریع‌تر می‌آموزد. #مادر_کافی

برای تعیین #حد_و_حدود چه باید کرد؟ #استدلال، #خواهش، #تمنا، بحث و حتی #التماس و #تهدید بر #کودک_نوپا بی تأثیر است. زیرا این روش‌ها زمانی موثر واقع می گردند که توانایی‌های ذهنی انسان به حد کافی رشد کرده باشد و این رشد پس از دور نوپایی صورت می‌گیرد بنابراین از کودکان نوپا انتظار درک چنین مسایلی را نباید داشت. سعی کنید؛ حد و حدودها را قاطعانه و عادلانه تعیین کرده و #نظم مشخصی را برقرار سازید امّا باید بدانید به محض اینکه حدّ و حدود و روالی را که در نظر گرفته‌اید، تعیین و رعایت شد، کودک از انجام هیچ کاری برای به‌هم ریختن یا تغییر نظم و #قانون شما - برای رسیدن به خواسته‌هايش - کوتاهی نخواهد کرد. در ضمن گاهی اوقات کودک نوپا از انجام کارهای جنون‌آمیز ابایی ندارد. به‌ عنوان مثال کودکان دیگر را در راه‌ پله‌ها هل می‌دهد که این کار او شما تا سر حد جنون، عصبانی و نگران می‌کند اما در واقع او این کارها را از روی #شیطنت و #خشونت انجام نمی‌دهد بلکه فقط احساس‌های خود را بروز می‌دهد زیرا هنوز توانایی ابراز آن‌ها را در قالب کلمات مناسب، کسب نکرده است. البته هرگز نباید چشم خود را بر چنین رفتارهایی ببندید یا با این توجیه که برخی کارها وقتگیر است يا کودک با انجام دادن آن کار همه‌چیز را هم می‌ریزد، مانع تلاش‌های وی برای انجام امور مربوط به خودش شوید. زیرا اگر بچه هنگام غذا خوردن، صورت، میز و کف زمین را کثیف کرده يا از تمام سلاح‌های کودکان نوپا - #جیغ کشیدن، #لگد زدن، پرتاب اشیا یا #نحسی کردن و ... - استفاده نموده و تمام خانه را زیر و رو می‌کند، اتفاق خاصی روی نداده بلکه اصل مهم و حایز اهمیّت این است که او اجازه نداشته باشد حرفش را به کرسی بنشاند و قوانین را زیر پا بگذارد. شما باید حدّ و حدود و خطّ قرمزهای مشخص و روشنی را تعیین کرده و به آنان ثابت کنید؛ هیچ تسلط و کنترلی بر شما ندارند و نخواهد داشت. #ثباتِ_قدم و #استمرار یکی از مهم ترین نکات در #تربیت کودکان نوپاست. فراموش نکنید؛ اگر تا پیش از این دوره در مراقبت‌ها و توجه‌ها، رعایت حد و حدود و قوانین، بین شما و افراد دیگری که از بچّه نگهداری می‌کنند وحدت رویه وجود نداشت، فرزندتان نمی‌دانست که چگونه می‌تواند از این موضوع به نفع خود بهره‌برداری کند امّا کودک نوپا بخوبی می‌داند چگونه باید #تفرقه بیندازد و #حکومت کند. او بسرعت برای به دست گرفتن #کنترل اوضاع «تفرقه بینداز و حکومت کن» را یاد می‌گیرد و اگر والدین و افرادی که از او مراقبت و نگهداری می‌کنند - با همدیگر - اتفاق‌نظر نداشته باشند و یا در قاطعیّت شما - بر حسب اینکه چقدر حوصله دارید - خللی وارد شود، بی‌تردید کودک این تزلزل را شناسایی می‌کند و از آن سوء استفاده خواهد نمود. #مادر_کافی

در شش ماه نخستِ زندگی تغیبرات شگرفی در فرزندتان به‌ وقوع می‌پیوندد. او که هنگام تولد موجودی ناتوان بود، اکنون می‌تواند سرش را بالا بگیرد و بچرخاند. اسباب‌بازیش را بردارد، لبخند بزند و بخندد، آغون واغون کند و در این هنگام است که والدین و خواهر و برادرهايش را می‌شناسد. او از شش ماهگی خوردن غذاهای جامد را تجربه کرده و می‌تواند مایعات را از لیوان بنوشد. کودک در این دوره چهار دست و پا یا سینه خیز حرکت کرده و به زودی نخستین قدم‌های زندگیش را برمی‌دارد و به‌طور معمول اندکی پیش از اوّلین جشن تولد و حداکثر تا حدود هجده ماهگی شاهد راه رفتن وی خواهید بود. افزايش تحرک فرزندتان به این معناست که او دیگر منتظر نمی‌ماند تا اشیا را به سمتش بیاورید بلکه خودش به جستجوی آن‌ها خواهد رفت و با یافتن آنان، وسیله را سریع به سمت دهانش برده و آن را امتحان خواهد کرد. در این زمان باید خانه را امن کنید و اقدام‌های بهداشتی بیش‌تری در نظر بگیرید. البته بهتر است این کارها را پیش از فرا رسیدن این دوران انجام داده باشید. از اين زمان به بعد و با سپری شدن هر روز, کودکي شما بیش‌تر شبیه به یک آدم کوچک شده و ویژگی‌های فردی خود را نمایان می‌سازد. برخی مسایل سبب رضایت خاطر او گردیده و در مقابل بعضی دیگر موجب ناخوشنودیش خواهند شد. در این دوران خواباندن و غذا دادن به او برایتان آسان‌تر می‌شود. در عين حال ما هم روش‌هایی را معرفی می‌کنيم تا کارهایتان با سهولت بیش‌تری انجام شود. نکتة مهم این است که تا یک سالگی باید با کودکتان مانند یک نوزاد رفتار نمایید یعنی قبل از یک‌سالگی باید به محض گریه کردن، به کمکش بشتابید زیرا گریه او به اين معناست که به شما احتیاج دارد يا چیزی موجبات آزارش را فراهم کرده و یا از اینکه به میل او رفتار نکرده‌اید. دلخور است. بنایراین تا یک‌ سالگی باید مطابق میل کودک رفتار کنید و نگران لوس شدن فرزندتان نباشید. #مادر_کافی

هنگامی که کودک #راه_رفتن را آغاز می‌کند. اشیا برایش جالب‌تر به نظر می‌رسند و بدون وقفه و خستگی به همه جا سرک خواهد کشید. از نظر او اشیا وسیله‌ای برای #بازی و #تفریح هستند و از خُرد یا تکه تکه کردن آن‌ها هم هیچ ابایی نخواهد داشت. در این دوره کودک نمی‌تواند بخوبی صحبت کند. او فقط چند کلمه یاد گرفته است که البته هميشه یکی از این کلمات «نه» می‌باشد و هنوز مهارت‌های جسمانی، ذهنی و اجتماعی کافی ندارد ( اولین مهارت‌ها را در نخستین روزهای مدرسه یاد خواهد گرفت ). بنابراین #کودک_نوپا در مرحله بینابینی قرار دارد یعنی نه مانند دوره نوزادی ناتوان می‌باشد و نه مهارت‌های یک کودک دبستانی را آموخته است. گاهی هجده‌ماهگی تا سه سالگی دوره خوبی برای شما و کودکتان می‌باشد و گاهی هم برعکس زیرا برای اولین بار در اين دوره است که شما با #نحسی او مواجه می‌شوید. تا پیش از هجده‌ماهگی دنیا برای کودک مکانی شگفت‌ انگیز است. که در آن باید به کشف مسائل پرداخت اما برای کودک نوپا چنین نیست؛ او بلافاصله متوجه می‌شود که در این دنیای شگفت‌انگیز هرکاری به دلخواه او پیش نمی‌رود و نمی تواند به تمامی خواسته‌هایش پرسد. کودک نوپا توانایی مقاومت در برابر وسوسه #آزمایش کردن را ندارد بخصوص که اکنون توانایی جسمانی کافی برای انجام این کارها را نیز دارد. او از توانایی‌ها و امیالش آگاهی یافته و مطابق میل خود و به‌طور مستقل به انجام کارها می‌پردازد در حالی که هنوز برای داشتن اراده #مستقل آمادگی ندارد و بخشی از مغزش که وظيفه کنترل را بر عهده دارد، هنوز بخوبی تکامل نیافته است. بنابراین اگرچه کودک نوپایتان به سختی تلاش می‌کند تا مستقل باشد ولی بشدت به شما وابسته است. حتی وقتی که فرزندتان چند جمله‌ای حرف می‌زند و به‌نظر می‌رسد که حرف‌های شما را می‌فهمد، مغز او متفاوت با #مغز شما کار می‌کند. به‌خاطر بسپارید؛ کودکان حداقل تا دو و نیم سالگی نمی توانند بسیاری از کارها را انجام داده و بسیاری از مسائل را درک کنند. دوره نوپایی یا همان دوره‌ای که هیچ وسیله‌ای از دست کودکتان در امان نیست شامل دو مرحله می‌باشد. مرحله اوّل که در ابتدای آن - به‌طور معمول پیش از دوسالگی - بچه کنترلی بر خواسته‌های ناگهانی خود ندارد و اغلب از ناتوانی خود در انجام دادن خواسته‌هایش، سرخورده می‌شود اما در انتهای این دوره و آغاز مرحله دوم - حدود سه سالگی یا کمی بعد از آن - کودکتان به اندازه کافی #رشد کرده است که از وی انتظار داشته باشید تا حدی _ نه خیلی زیاد - بر رفتارش #کنترل داشته باشد. دوره نوپایی، دوره‌ای چالش برانگیز است امّا اگر انتظارهای بجا و مناسب از فرزند نوپای خود داشته باشید دوره بدی نخواهد بود. کودکان نوپا اغلب #غیرمنطقی و غیرقابل #پیشبینی بوده و مادر و پدر را عصبی و خسته می‌کنند اما از طرف دیگر بامزه، دوست داشتنی، پر محبّت و سرشار از شور زندگی هستند. پس سعی کنید؛ تا حد امکان از دوره نوپایی فرزندتان لذت ببرید. #مادر_کافی

نکته مهمی که باید به آن اشاره کنیم این است؛ شما در روزهای اوّل حق انتخاب دارید. به اين معنا که می‌توانید با جریان خواب و خوراک شیرخوار پیش بروید یا اينکه سعی‌کنید برنامه خاصی را ترتیب دهید. به هر حال توانایی والدین در کنترل شرایط همواره بیش از آن چیزی است که تصور می‌کنند. برای مثال اگر شیرخوار هر شب ساعت مشخصی برای شیر خوردن بیدار می‌شود اما شیردهی در آن ساعت خواب شما را مختل می‌کند؛ می‌توانید به تدریج اندکی زودتر از برنامه مقرر به او شیر بدهید تا به مرور زمان شیر خوردن نوزاد تغییر نماید و بدین ترتیب به خوابتان لطمه نخورد. نوزادان و شیرخواران به مراقبت‌هایی از قبیل شیردهی، تعویض لباس، کهنه و یا پوشک، حمام کردن و انگیزش (تحریک) نیاز دارند. اگرچه آنان توانایی صحبت کردن را ندارند امّا از شنیدن و دیدن چهره شما لذت می‌برند. پس ارتباط خود را با فرزندتان حفظ کنید و اجازه ندهید فواصل بین صحبت‌کردن و لبخند زدن به او طولانی شود تا پس از مدت کوتاهی اولین آغون واغون‌های او را بشنوید که در واقع پاسخ فرزند دلبندتان به حرف‌ها و رفتار شماست. #مادر_کافی