نوزادان به ندرت دارای سر گرد و با شکلی کامل و مطلوب هستند. برخی از آن‌ها دارای سر بزرگ هستند و برخی دیگر نیز سر کوچک دارند. برخی از نوزادان سر گرد دارند و برخی نیز در اثر فشار در روند قبل از تولد سر بیضی شکل دارند. یکی از تغییراتی که ممکن است در رابطه با سر کودک توجه شما را جلب کند، جای فورسِپس است. اگر نوزادتان با استفاده از #فورسپس به شما تحویل داده شد علائم ناشی از فشار فورسپس بر روی صورت نوزاد، معمولا بر روی چانه و فک ممکن است قابل توجه باشد. در رابطه با اینکه نشانه به سرعت و در طی یک یا دو روز آینده ناپدید خواهند شد اطمینان کسب کنید. پس از کمرنگ شدن نشانه‌ها، در صورتی که گره های کوچک و سفتی را در طول استخوان‌های چانه در موقعیت نشانه‌ها احساس کردید نگران نباشید، این گره‌ها ناپدید خواهد شد. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

▪︎ کودکان کم سن و سال و سالم را به پشت بخوابانید. آن‌ها موقع غلت زدن می‌توانند موقعیت خواب خود را پیدا کنند. ▪︎ از اسلیپر یا دیگر پوشش‌های مخصوص خواب به جای پتو استفاده کنید. در صورت استفاده از پتو پاهای کودک را در پایین تخت قرار دهید. پتو را در اطراف تشک تختخواب و تا قسمت قفسه سینه نوزاد تو گذاری کند. ▪︎ کودکتان را با لباس مناسب و مقداری از پتو بپوشانید، بطوری که بتوانید راحتی او را به هنگام خواب فراهم آوردید. ▪︎ درجه حرارت اتاق را در حدود ۷۰ درجه فارنهایت (21 درجه سانتی گراد) نگهدارید. ▪︎ از ایمن بودن تختخواب کودک خود و تعمیر مناسب آن مطمئن شوید. ▪︎مطمئن شوید که فاصله ببن میله‌های تخب بیش از ۲ ۸/۳ نباشد تا سر نوزاد از گیر افتادن در بین آن‌ها در امان باشد. ▪︎ مطمئن شوید که تشک ثابت و متناسب با اندازه تختخواب است. فضای بین تشک و رختخواب نباید بیش از دو انگشت باشد. ▪︎مطمئن شوید که نرده‌ها حداقل ۲۶ اینچ بلندتر از پایین‌ترین سطح حفاظی تشک هستند، بطوریکه نوزاد در حال رشد شما نتواند به آسانی از آن بالا برود. ▪︎ اطمینان حاصل کنید که تختخواب دارای سطوحی صاف، ساختی محکم و یک پوشش دندان‌ گیر امن در بالای نرده‌ها است (منظور پوشش پارچه‌ای است که به قسمت بالای نرده‌ها دوخته می‌شود تا از اسیب زدن به دندان‌های کودک به هنگام برخاستن او در تخت جلوگیری به عمل اورد). ▪︎تخت کودک را بیشتر نزدیک به دیوار داخلی قرار دهید تا در نزدیکی دیوارهای خارجی و پنجره. تخت را دور از رادیاتورها و کانال‌های هوای گرم و سرد قرار دهید. رادیاتور می‌تواند پوست کودک را بسوزاند. توده‌های هوایی می‌تواند بینی و گلوی کودک را خشک و حساسیت او را نسبت به مشکلات تنفسی زیاد کند. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

(غربالگری بدو تولد) لازم است که نوزاد تازه متولدشده از نظر بیماری‌های ارثی خاص مورد آزمایش قرار بگیرد. این اختلالات می‌تواند موجب بروز مشکلاتی شود و با شروع زودتر درمان می‌توان از این مشکلات پیشگیری کرد. تست‌های غربالگری در چه زمانی باید انجام شوند؟ آزمایش‌هایی كه در طرح‌های غربالگری مورد استفاده قرار می‌گیرند باید پیش از مرخص شدن نوزاد از بیمارستان و یا طی 5 روز اول پس از تولد انجام شوند. نمونه‌گیری چگونه انجام می‌شود؟ پس از گرم كردن پای نوزاد و تمیز كردن ناحیه مورد نظر با ماده ضد عفونی كننده مخصوص، با استفاده از یك سوزن خاص (لانست) كه به پاشنه پای نوزاد زده می‌شود، چند قطره خون بر روی كاغذ صافی مخصوص جمع‌آوری شده و پس از 3 تا 4 ساعت در حرارت اتاق خشك می‌شود. :برخی بیماری‌هایی که مورد غربالگری قرار می‌گیرند 1) كـم‌كـاری مـادرزادی تیروئید: این بیماری باعث كاهش سطح هورمون‌های غده تیروئید و در نتیجه بروز عقب‌ماندگی جسمی و ذهنی شدید می‌شود. تشخیص به موقع و درمان دارویی مانع از بروز هر مشكلی شده و نوزاد به رشد طبیعی خود ادامه خواهد داد. 2) فنیل‌كتونوری: فنیل آلانــیـن یــكی از اسیدهای آمینـه مهم و ضروری بـدن است.در صورت عدم درمان، سطح بالای فنیل آلانین به بافت مغز آسیب می‌رساند و عقب‌ماندگی ذهنی بروز می‌كند. تشخیص زودهنگام و درمان با رژیم‌های غذایی خاص سبب رشد طبیعی كودك می‌شود. 3) افزایش گالاكتوز (گالاكتوزمی): كودكان مبتلاء به این بیماری به دلیل نقص ژنتیكی در تولید برخی آنزیم‌ها قادر به استفاده از قند موجود در شیر (گالاكتوز) نخواهند بود. به همین دلیل گالاكتوز خون بالا رفته و می‌تواند سبب بروز آب مروارید و آسیب شدید كبدی و مغزی گردد. اولین علامت بروز آن استفراغ‌های طولانی و شدید است و در صورت عدم درمان، عوارض بسیار خطرناكی به دنبال دارد. 4) كمبود آنزیم G6PD (بیماری فاویسم): در این بیماری یكی از آنزیم‌های مهم گلبول‌های قرمز خون كاهش یافته و در نتیجه سبب از بین رفتن گلبول‌های قرمز پس از مصرف مواد اكسیدان نظیر برخی داروها و باقلا می‌شود. بیمار سریعاً دچار كم‌خونی شدید همراه شوك، سستی و بی‌حالی می‌گردد و نیز این بیماری در نوزادان می‌تواند دوره زردی را طولانی كند. منبع: سایت آزمایشگاه نیلو

#یرقان به رنگ مایل به زرد پوست و سفیدی چشم‌ها که گاهی اوقات در نوزادان تازه متولد شده دیده می‌شود، اطلاق می‌شود. یرقان به دلیل ترشح بیش از حد صفرا ایجاد می‌شود وضعیتی که در آن ماده‌ای به نام صفرا به جریان خون راه می‌یابد و بر زیر پوست رسوب می‌کند. کودک شما قبل از ترک بیمارستان از نظر صفرای زیاد مورد آزمایش قرار می‌گیرد. طی دو سه روز نخست، وجود کمی زردی در کودک تازه متولّد شده امری طبیعی است. رنگ زرد یرقان از سر شروع می‌شود و به تدریج به پایین بدن منتقل می‌شود. هنگامی که کبد کودک شروع به توزیع صفرا می‌کند. زردی کم‌کم ناپدید می‌شود. با این همه در ۵ تا ۶ درصد نوزادن نوزادان سطح صفرا به اندازه کافی بالا هست که نیازمند درمان باشند. درمان شامل نوردرمانی (با استفاده از نور فلوئورسنت) و تغذیه مکرر از شیر سینه مادر یا فرمولاسیون خاص است. در بیشتر موارد، درمان می‌تواند در خانه انجام شود. اما گاهی اوقات درمان‌های بیمارستانی مورد نیاز است. اگر سطح صفرای کودک شما در بیمارستان بالاتر از حد نرمال است - اما به اندازه‌ای نیست که نیازمند درمان باشد - پزشک کودک شما ممکن است. برای تست زردی به شما برنامه بدهد. انجام این تست بسیار حائز اهمیت است. اگر سطح بالای زردی درمان نشود. در برخی از کودکان ممکن است منجر یه آسیب نورولوژیکی (مغزی) بشود. به همین علّت اگر متوجه شدید کودکتان خیلی زرد است یا اگر نسبت به موقعی که در بیمارستان بودید یرقان بیشتر بدن کودکتان را درگیر کرد، مطلع کردن کودکتان اهمیت دارد. اگر کودکتان بی‌حال بشود، خوب شیر نخورد، درجه حرارت ناپایدار با تغییرات رفتاری دارد - همه این‌ها علائم بالا بودن صفرا است، باید پزشک را در جریان بگذارید. درمان فوری برای پیشگیری از صدمه دائمی در یک نوزاد تازه متولد شده، مهم است. تغذیه مکرر از شیر مادر به کاهش زردی کمک می‌کند. در صورت اطلاع از هر یک از موارد زیر با پزشک تماس بگیرید: ▪︎ یرقانی (ظاهر زرد رنگ) که فروکش نمی‌کند و در تمام بدن گسترش می‌یابد. ▪︎تنفس سریع‌تر از ۶۰ بار در دقیقه ▪︎ بی‌حالی یا تغییر کلی در فعالیت یا درجه حرارت بدن ︎▪︎ بی‌قراری بیش از حد ▪︎تغذیه کم ▪︎درجه حرارت ناپایدار منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

بیشتر افرادی که از کودکانشان مراقبت می‌کنند، تصور می‌کنند که یک کودک به هنگام خواب هميشه در امنیت به سر می‌برد. با این حال، برخی از موقعیت‌های خواب منجر به صدمه یا مرگ می‌شود. کودکان کم سن و سال در مواد نرم رختخواب خفه می‌شوند و برخی دیگر نیز موقع گیر افتادن بین تشک و قاب تختخواب می‌میرند. برخی کودکان به هنگام خوابیدن در رختخواب والدین و غلتیدن یکی از والاین بر روی آن‌ها خفه می‌شوند. این موقعیت‌ها قابل پیشگیری هستند. به هنگام خواب... ▪︎ کودکتان را برای خواب در هیچ جای نرم و آزادی مانند مبل راحی، بین بالشت ها، با کوسن‌های پر شده با پشم پلی‌استر قرار ندهید. این سطوح می‌تواند نقش صورت کودک شما بشود و در نفس کشیدن کودکتان اختلال ایجاد کند. ▪︎اسباب‌بازی‌های کودک را در محدوده دسترسی او قرار ندهید. موقعی که کودک ۵ ماهه است و یا شروع به کشیدن دست‌ها و زانوهایش می‌کند. اسباب‌بازی‌های آویز اطراف او را بردارید. این اسباب‌بازی‌ها می‌تواند کودک را به تقلا زدن وادارد. ▪︎کودک را بر روی رختخواب فنری نخوابانید. کودکان می‌توانند در این حین به دام بیفتند و خفه شوند. ▪︎از لفافه‌های پلاستیکی نازک مانند کیسه‌های زباله یا کیسه‌های قابل‌شسسشو به عنوان کاور تشک استفاده نکنید. اين چیزها را در نزدیکی کودکتان قرار ندهید. نگه‌ داشتن این اقلام در نزدیکی صورت کودک می‌تواند باعث خفگی او شود. ▪︎سر کودکتان را موقع خواب نپوشانید. ▪︎تخت کودک را در کنار پرده یا کرکره پنجره قرار ندهید. وسایل دارای نخ با اجزاي کوچک را نزدیک تخت کودک قرار ندهید. این چیزها می‌تواند کودک را به تقلا وادارد و او را خفه کند. ▪︎کودک را تنها در تخت یا رختخواب رها نکنید. به دلیل نگرانی از جهت خفگی نوزاد بر روی تختخواب نرم، استفاده از پدهای ضربه‌گیر به صورت روزمره توصیه نمی‌شود. * در صورتی که می‌خواهید در رختخواب با کودکتان بخوابید، از خوابیدن ‏ در سطوح نرم اجتناب کنید. از پتو، بالش و دیگر اقلام نرم در زیر کودکتان قرار ندهید. سیگار نکشید و با از موادی چون الکل یا داروهایی که بر روی خوابتان اثر می‌ گذارد، استفاده نکنید. از بابت دیگر اقلام مشترک (مانند بالشت و پتو و ...) اطمینان کسب کنید و از استفاده آن‌ها (بصورت مشترک) اجتناب کنید. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

کودکان نیز مانند همه ما سرما می‌خورند. عامل سرماخوردگی یک ویروس است و معمولا منجر به علائم خفیفی در بدن کودک شما می‌شود (گرفتگی یا آبریزش بینی، تب خفیف و سرفه)، آر.سی.وی یا ویروس سین سیشیال تنفسی دیگر بیماری رایج تنفسی است. آر.سی.وی معمولا موجب علائمی شبیه سرماخوردگی خفیف می‌شود اما گاهی اوقات می‌تواند شدیدتر شود. دستورالعمل‌های زیر به شما کمک می‌کند بدانید چه موقع با پزشک تماس بگیرید یا مراقب اضطراری دریافت کنید. در رابطه با سرماخوردگی‌های خفیف، معمولا درمان خاصی وجود ندارد. با این همه اگر آبریزش یا گرفتگی بینی زیاد شود شیرخوردن و مکیدن شیر از بطری برای کودک دشوار می‌شود. به علّت اینکه کودک نمی‌تواند فين کند. ممکن است مخاط بینی او را به‌وسیله کشیدن با یک سرنگ حبابی، تمیز کنید. همچنین با پزشکتان در رابطه با استفاده از آب گرم با قطره‌های بینی حاوی محلول نمک برای شل کردن مخاط خشک شده قبل از بیرون کشیدن. صحبت کنید. بدون مشورت با پزشک، برای کودکتان دارو تجویز نکنید. بهترین چیزی که شما می‌توانید برای سرماخوردگی و بیماری‌های دیگر انجام دهید پیشگیری از آن‌هاست. دستورالعمل‌های زیر را دنبال کنید: دستانتان را بشویید. قبل از تماس با کودکتان دستانتان را با آب و صابون بشویید و از دیگران هم بخواهید همین کار را انجام دهند. در خانه بمانید و تا حد امکان کودکتان را در خانه نگهدارید. مخصوصا از بردن کودکتان به مکان‌های پرجمعیت مانند فروشگاه‌های خرید، رستوران‌ها و مساجد اجتناب کنید. افراد مریض را از کودکتان دور نگهدارید. افرادی را که سرما خورده‌اند، نظیر برادر و خواهرهایتان؛ دور از کودکتان نگهدارید. پدر و مادرها و افرادی که مریض هستند بایستی ماسک بپوشند و از بوسیدن کودک خوددداری کنند. سیگار نکشید يا اجازه سیگار کشیدن به دیگران در نزدیکی کودک خودتان ندهید. قرار گرفتن در معرض تنباکو می‌تواند شدّت ویروس و عفونت‌ها را افزایش دهد. در صورت اطلاع از هر یک از موارد زیر با پزشک کودکتان تماس بگیرید: ▪︎ تب (درجه حرارت بالای ۹۹/۵ درجه فارنهایت یا ۳۷/۸۵ درجه سانتیگراد) ▪︎خوردن ضعیف یا کج خلقی زیاد ▪︎نفس کشیدن سریع‌تر از ۶۰ بار در دقیقه ▪︎سرفه یا عطسه کردن در موارد زیر به مراقبت‌های اورژانس مراجعه کنید: ▪︎نفس کشیدن سخت (فرورفتگی قفسه سینه با تنفس) ▪︎پوست و لب‌های کبود یا تیره ▪︎خواب‌آلودگی زیاد، منگی یا به سختی بیدار شدن از خواب منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد