📏 آشنایی با دستگاه محاسبه اعداد ‌ و تفریق چهار رقمی با دکمه های رنگی رنگی ‌ #ریاضی_سوم_دبستان ‌ می تونید بقیه آموزش های ویژه کلاس سومی ها رو تو کانال بله ببینید. لینک در هایلایت استوری ها. #آموزش_مجازی_ریاضی #تفریق_چهار_رقمی #ابزار_کمک_آموزشی #ریاضی #چمرانی_ها #یک_مدرسه_چمرانی ‌

🏃 اگر هر روز هم پارک بروند، خسته نمی شوند... حق هم دارند در خانه اگر بخواهند بدوند یا به اسباب و وسایل خانه می خورند یا همسایه ی پایینی اعتراض می کند. آب بازی و خاک بازی هم که اصلا صحبتش را نکنیم... پارک هم اگر نروند پس کجا بازی کنند؟ تجربه کنند؟ کودکی کنند؟ ‌ #پارک_طناب #پنج_ساله_ها #اردو #حسینیه_کودک_شهید_چمران #چمرانی_ها #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

. #بازى_رياضى_ابزار_ساده . #دخترهاى_كلاس_دومى

. چند روزی به نیمه شعبان سال کرونایی، مانده بود‌. مجازی شدن مدرسه حسابی حال همه مان را گرفته بود. سال های پیش،این ایام در مدرسه، چه ها که نمیکردیم. فصل مشترک تمام فعالیت ها هم آشپزیِ بچه ها بود. پخت کیک و خوراکیهای دیگر و پخش نذری بین همسایه های مدرسه و خانواده ها. اصلا نذری در چمران یک جایگاه ویژه دارد. در هر مناسبت، بساط درست کردن و پخش نذری خیلی سریع راه می افتد. . دیدیم واقعا اینطوری نمیشود، باید کاری بکنیم. با همت خانواده های چمرانی و دوست و آشناهایشان گروهی به اسم" چهل دیگچه" راه افتاد. هدف اصلی گروه، پخت غذای نذری در خانه و پخشش بین افرادی بود که در این اوضاع احوال مناسبی نداشتند. کم کم قربانی گوسفند، خرید و پخش اقلام خشک غذایی و حتی پخت کیک در مناسبتهای شاد به برنامه های گروه اضافه شد. . با چهل دیگچه بچه ها همراه مامان هایشان در پخت و پخش نذری کمک میکردند و احساس مفید بودن، داشتند مدرسه هم چند بار افتخار پایگاه بودن برای تجمیع و پخش غذاها را پیدا کرد. با همت تعداد زیادی خانواده، کارهای بزرگی انجام شد و دیگهای زیادی در خانه ها با امید و آرزو نذریهای خوشمزه پختند. . خداروشکر که چمران فقط یک مدرسه نیست...🙏🏻 دیگچه های همه ی خانه ها همیشه جوشان...😇 . #نذر_فرهنگی #مجموعه_شهید_چمران #خانواده_بزرگ_شهید_چمران#نذری #عید_غدیر#اعیاد_شعبانیه #عیدی#کمک_مومنانه

🏴 هیئتی فقط و فقط برای کودکان... *هیئت کودک* ‌برای سربازان حسین، چه کردیم؟ ‌ #سرباز_حسینم #هیئت #هیئت_کودک #محرم #کودک #امامحسین #نمایشگاه_عطر_سیب #حسینیه_کودک

📽سفر به سوریه و لبنان 📝قسمت اول بعضی اتفاقها باعث میشود آدم یک دور به گذشته اش برگردد. یه دور مرور کند که چه کارهایی کرده و چه مسیرهایی را رفته کرونا، شرایط مبهم مدرسه ها و کلا دنیا و حواشی طولانی و پرماجرای بعدش باعث شد ما کمی بیشتر فکر کنیم. به اتفاقهایی که ما را به مدرسه رساند. به کسی که حضور مبهمش به زندگی ما شکل متفاوتی داد و باعث شد تصمیمهای جدید بگیریم. سال ۸۸ برای اولین بار با گروهی از جوانهای هنری و به سرپرستی آقای پناهیان راهی لبنان شدیم. قرار بود این سفر فقط برای ما کسب تجربه باشد و تولید یک سری خروجیهای مکتوب. چند روز مانده به سفر، پیشنهاد ساختن فیلمی راجع به مدرسه شهید چمران در جنوب لبنان را به آقای پناهیان دادیم و ایشان قبول کرد. همین جواب مثبت شد یک شروع جدید و متفاوت برای ما. شروعی که تقریبا بیش از ده سال است، ادامه دارد آن موقع هیچ چیزی از مدرسه نمیدانستیم و فقط دوست داشتیم فیلم بسازیم. جالب تر اینکه از شهیدچمران هم چیزی نمیدانستیم. همین شور جوانی برای انجام دادن یک کار متفاوت، بالاخره کار دستمان داد و ما را نمک گیر سوریه، لبنان و شهیدچمران کرد #تاریخچه_چمران #تاریخچه_تاسیس_مدرسه #کاروان_بچه_های_هنر #سفر_اول_به_لبنان #چراغهای_خاموش #فیلمسازی_درباره_کسی_که_نمیشناسیمش