🏴 🏴 در هیئت کودک چه کار هایی می توانیم انجام دهیم؟ ‌ #پیشنهادی_برای_هیئت_کودک ‌ 🖐 گِل بازی و سفالگری ‌ 📖 یکی از جذاب ترین و کم هزینه ترین فعالیتی که می توانید در هیئت کودک همراه بچه ها انجام دهید، بازی با گل است. ‌ 🗒 می توانید یک نایلون متری بزرگ یا سفره پهن کنید تا بچه ها روی آن کار کنند. ‌ 👧🏻برای کودکان زیر هفت سال بهتر است فقط بستر بازی را فراهم کنید. یعنی مقداری گل بدهید و بخواهید از او هرچه می خواهد بسازد و شما مشوق او باشید. ‌ 🥁برای کودکان بالای هفت سال می توانید وسایل ساده مثل کبوتر، کاسه، لیوان و ‌... را آموزش دهید. ‌ 🔵 می توانید ابزار هایی مثل وردنه، نی، در بطری در اختیار کودکان قرار دهید تا در فعالیت از آن استفاده کنند. ‌ #سرباز_حسینم #هیئت_کودک #محرم #کودک #گل_بازی #تربیت #چمرانی_ها

. آقای وزیر آموزش و پرورش سلام! فکر نکنم‌ شما مارو بشناسین. ما میخوایم به عنوان مدرسه دار بگیم حرفاتون با ما چی کار کرده: . ⭕اسفند ماه: شروع جدی کرونا و تعطیلی روز به روز و هفته به هفته. با یه فاصله ای برنامه های شبکه آموزش شروع شد. ماهم دست به کار شدیم. خودمون چند تا کانال راه انداختیم برای پایه های مختلف، کانالی برای همه ی بچه های ایران! ساعت کار زیاد مربی ها برای تولید فیلم با امکانات کم تو خونه ها. آماده کردن بسته ها برای تعطیلات نوروز. هم چنان منتظر اتفاقی از طرف آموزش و پرورش.... . ⭕فروردین و اردیبهشت: ادامه دادن کارمون در کانال ها و کلاس های مجازی تو ادوب کانکت. پیدا شدن سر و کله شاد و خوشحالی زودگذر ما. تلفن پشت تلفن از طرف آ.پ برای اتصال به شاد و هزار و یک مشکل ما و خانواده ها. برنامه ریزی برای خرداد به صورت کلاس مجازی. یکدفعه دوباره اتفاق هیجان انگیزی افتاد. بچه ها خرداد میتونن با شرایطی برن مدرسه!! برنامه ریزیها کجا، این خبر کجا؟ . ⭕خرداد: کلاس های مجازی و حضوری. پایان سال تحصیلی. . تابستان پر خبر و دیگه نگم از تیر و مردادی که هر روزش بایه خبر ضد و نقیض از طرف شما و یا نماینده هاتون می گذشت. چند بار طراحیهای آموزشیمون رو حضوری انجام دادیم و به یک هفته نکشید تبدیلش کردیم به مجازی. . ⭕شروع سال تحصیلی از ۱۵ شهریور: مناطق قرمز مجازی اولها دو هفته حضوری بیان. دومها هم دو هفته حضوری همراه اولیها بیان. مدرسه ها رو از شنبه باز می کنیم. خانواده ها میتونن بچه ها رو نفرستن. مدرسه اجازه نداره باز نباشه بین دانش آموزها یک متر فاصله باشه بچه ها ماسک بزنن خانواده انتخاب میکنه اگر بچشو نفرسته دانش اموز چه جوری آموزش ببینه وضعیت قرمز و سفید و نارنجی فرقی باهم ندارند بالاخره امکان ابتلا هست پس آموزش نباید متوقف باشه. . و جمله طلایی اینکه در خارج از کشور مدرسه ها رو با همین شرایط باز کردن. آقای وزیر شما اگه یهو بگن فردا سی تا مهمون دارین میتونین خونتون رو آماده کنین؟ . و ای ستاد کرونا و ای نماینده های مجلس! چرا کسی جوابی به این جملات طلایی آقای وزیر نمیده؟ . اگر وضعیت سفید و قرمز باهم فرقی نداشت چرا این همه وقت مدرسه ها تعطیل شد؟ الان ما بالاخره چه کنیم؟ . میشه بعد از چند ماه، یک نفر تکلیف مارو روشن کنه؟🤔 #وزارت_آموزش_و_پرورش #وزیر_آموزش_و_پرورش #تعطیلی_مدارس#بازگشایی_مدارس#مدرسه_های_ایران #حاجی_میرزایی #آموزش_مجازی#آموزش_غیرحضوری

سه سالگی ⁉️چهار سالگی ⁉️شش ماهگی ⁉️ بالاخره بچه ها رو کی بفرستیم مهدکودک 🤯🤔 ⭕لطفا این پست رو ببینین و برای همه ی والدین و مربی ها بفرستید🤗 ☺️شما چه سنی رو برای مهدکودک رفتن فرزندتون مناسب میدونین ؟زیر همین پست واسمون کامنت بزارین 📲 #مهد_کودک#مهد#مهد_مناسب #سن_مناسب_مهدکودک #سن_مناسب_مهد

🤹 وقتی با بچه ها کار می کنی، هر روز بهانه ای برای شگفت زده شدن، داری... کافیست ابزاری در اختیارشان بگذاری و خلاقیت هایشان را تماشا کنی و کیفش را ببری. پیش دبستانی ها با نوارهای مشکی یک بازی همیشگی دارند. نوار ها را در جریان باد قرار می دهند. کمی بعد از بازی، بچه ها تصمیم گرفتند با این نوار ها، بادبادک بسازند. #بازی #شش_ساله_ها #پیش_دبستانی_ها #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

💡 آیا چمران شعبه ی دیگری دارد؟ 👇 مدرسه‌ی صحرایی علّامه اقبال لاهوری مدرسه‌ی صحرایی، مدرسه‌ای بدون در و دیوار و سقف و پنجره است، که در هم‌سایگی امام‌زاده سه‌برادران جای گرفته. دانش‌آموزان این مدرسه، کودکان مهاجران پاکستانی هستند‌. هر هفته یکی‌دو روز این مدرسه فعّال می‌شود. مربّی‌ها می‌روند دنبال بچّه‌ها. آن‌ها را جمع و کارشان را آغاز می‌کنند. از بسترهای زندگی روزمرّه‌ی آن‌ها استفاده می‌کنند، تا خواندن، نوشتن و دانش‌ها و مهارت‌های گوناگون را به آن‌ها بیاموزند‌‌. دو نفر از بچه های پاکستانی مسئول ثبت نام شدند. بعد از ثبت‌نام، بچّه‌ها دو گروه شدند.‌ گروه اوّل یعنی بچّه‌های بزرگ‌تر درگیر پروژه‌ی درست‌کردن شربت شدند. آن‌ها برای درست‌کردن شربت به وسایلی نیاز داشتند‌. امّا در مدرسه‌ی صحرایی علّامه اقبال، وسایل را به‌آسانی دراختیار بچّه‌ها نمی‌گذاریم. آن‌ها برای به‌دست آوردن نیازهایشان باید مسیری را طی کنند. پیش از بیان مسیر رسیدن به وسایل، نکته‌ی مهم، ارتباط ادبستان حمزه‌ی دوران و مدرسه‌ی صحرایی است. دانش‌آموزان ادبستان( حسین صبری، علی حیدری و محمّد قطبی ) به‌عنوان مربّی( عمو ) در مدرسه‌ی صحرایی استخدام شدند‌. این مربّی‌ها، کلمات کلیدی و مهم را روی کاغذهای بلیت‌مانندی نوشتند، تا دانش‌آموزانِ مدرسه‌ی صحرایی ازروی نوشته‌های آن‌ها مشق کنند.‌ مسیر به‌دست‌آوردن وسایل همین است، که هرکس نام وسیله‌ای را که می‌خواهد روی بلیت سفیدی بنویسد و به مربّی‌های کوچک تحویل دهد. دانش‌آموزان مدرسه‌ی صحرایی در تلاش برای به‌دست‌آوردن موادّ شربت آموزش می‌بینند؛ مثلاً یاد می‌گیرند چه‌طور باید بنویسند شکر؛ چه‌طور باید بنویسند خاک‌شیر؛ چه‌طور باید بنویسند شربت. اگر شکل کلّی کلمه‌ها را یاد بگیرند، در مرحله‌ی بعد می‌آموزند که این کلّیت‌ها را به اجزایشان( حروف و نشانه‌های فارسی ) بشکنند. ‌ امّا تفاوت اصلی و مهمّ مدرسه‌ی صحرایی با مدرسه‌های دیگر: در مدرسه‌ی صحرایی فقط درس مهم نیست. مسئولیت‌پذیری هم مهم است. بچّه‌هایی که مسئولیت درست‌کردن شربت را به‌عهده گرفتند، پس از به‌دست‌آوردن وسایل، کارشان را شروع کردند. ‌ #یک_مدرسه_چمرانی #شعبه_چمران #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران #چمرانی_ها

چهل چراغ: چراغ دوم هیئت کودک #هیئت_دانشگاه_شریف . چند روزی به محرم مانده بود و خیلی دلمان میخواست برای بچه ها کاری در این دهه انجام دهیم. چند جا هم برای کار با کودک، کنار هیاتهای مختلف رایزنی کردیم که به نتیجه نرسید. تقریبا داشتیم ناامید میشدیم که به واسطه یکی از دوستان از هیات دانشگاه شریف، با ما تماس گرفتند. صحبتهای اولیه انجام شد و قرار بر این شد ما ۱۳ شب، کنار هیات، برای بچه ها فعالیتهای مختلف داشته باشیم. یکی دو شب مانده به شروع هیات هم تصمیم گرفتیم قسمت پسرانه را از دخترانه جدا کنیم. و به سختی تعدادی خاله و عمو جور کردیم که هر سیزده شب نیرو داشته باشیم. قرار شد با دانشجویان دانشگاه شریف هم تعامل داشته باشیم. طراحی اصلی و عمده ی اجرا با ما باشد و آنها هم در آماده کردن فضا و کار با کودکان به ما کمک کنند. خیلی فشرده برنامه ریزی کردیم، ابزار خریدیم و رسیدیم به اولین شب برای برگزاری هیات کودک. قبل از آمدن بچه ها، با چند تا از دانشجوهای شریف جلسه توجیهی گذاشتیم. دوستان ما که از قبل باهم همکاری کرده بودیم و قرار بود در این کار هم همراهمان باشند اکثرا فارغ التحصیل رشته های هنر بودند. دور هم نشستیم و به اصطلاح جلسه معارفه ای گذاشتیم برای آشنایی بیشتر. شریفیها از سر تواضع گفتند شما اول خودتان را معرفی کنید و دوستان ما شروع کردند به گفتنِ رشته های تحصیلیشان: طراحی لباس، طراحی پارچه، گرافیک، نمایش، نگارگری و ... قیافه بچه های شریف دیدنی بود. با خجالت پرسیدند: مگه اینارو هم تو دانشگاه میخونن؟؟؟؟ و وقتی نوبت به معرفی خودشان رسید فهمیدیم بنده های خدا برای چه اینقدر تعجب کردند. دوستانی که متواضعانه و بی صدا محل هیات کودک را با ماتمیز کرده بودند، با دقتی عجیب رول های کاغذ به دیوار زده بودند و به صورت مهندسی شده گلوله های گِلیِ کاملا یکسان در قطرهای مشابه برایمان درست کرده بودند دانشجوهای عمران، برق، هوافضا، مکانیک و ... بودند. همکاری دو گروه هنری و فنی در سیزده شب برای خود ما تجربه بسیار جالبی بود. از آن زمان به بعد هر وقت اسم دانشگاه یا دانشجویان دانشگاه شریف می آید در ذهنم تصویر دانشجویانی کاری، کم حرف و کم ادعا مرور میشود که تمام شبها، خالصانه و با علاقه بدون اینکه چیزی از کودک و علاقه هایش بدانند پابه پای ما فعالیت کردند و سعی کردند افکار مهندسی شان را در برخورد با بچه ها کنار بگذارند. ما درسهای بزرگی در این شبها از آنها گرفتیم از بچه های کاملا شریفِ دانشگاه شریف.... . ادامه دارد... . #ما_که_هستیم #تاریخچه_چمرانی_ها #تاریخچه_چمران #حسینیه_کودک #حسینیه_کودک_شهید_چمران