روانشناس نمی تواند قبل از سن ۴ سالگی تشخیص #بیش_فعالی بدهد. بعدها هم اگر چنین تشخیصی بدهند، بیش فعالی به مرور زمان تا حد زیادی بهتر می شود و بخش کمی از آن ممکن است باقی بماند که اسم #اختلال به خود می گیرد. در سنین ۴-۳ سالگی هر قدر پدر و مادر بیشتر کودک را #تکریم کنند، در #آغوش بگیرند، ببوسند و به او #محبت کنند، احتمال اینکه رفتارهای کودک اصلاح بشود بیشتر می شود. به این منظور، محبت کردن به این کودکان پرتحرک، باید مکرر و زیاد در طول روز انجام شود که تفاوت واضحی با وضعیت عادی داشته باشد. در مورد کارهای خطرناک کودک گاهی لازم است #تنبیه کوچکی صورت بگیرد، مانند #محروم شدن از چیزی، به اتاق رفتن و فکر کردن، #ترشرویی والدین و...، این کارها در کنار محبت شدید و زیاد می تواند کمک کننده باشد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

سن به مدرسه رفتن کودک کاملا وابسته به #شهر، #محل_زندگی و #قومیت و نیز وابسته به رشد عقلی اوست. اگر در شهری غالبا کودکان #شش_سال تمام به #مدرسه می‌روند، پدر و مادری فرزندشان را هفت سال تمام به مدرسه بفرستند، ممکن است کودک آسیب ببیند. اگر در شهری که کودکان در پایان #هفت_سال به مدرسه می‌روند، پدر و مادر بخواهند کودک را زودتر به مدرسه بفرستند باز هم ممکن است کودک دچار مشکل شود. وقتی بچه‌ها در پایه خودشان کوچک و بزرگ می‌شوند. از دو جهت آسیب می بینند: ۱. سن بلوغ‌شان با هم متفاوت می‌شود. ۲. توانایی‌های شناختی، اجتماعی، عاطفی آنها با هم متفاوت می‌شود و این مسأله زمینه ساز آسیب‌ها و مشکلات عاطفی و روحی برای کودک است. ولی در کل چند ماه کوچک‌تر یا بزرگ‌تر باید به شرایط قرار گرفتن در کنار سایر دانش‌آموزان، شرایط #آموزش_و_پرورش و مدارس توجه کرد. معلمان دبستان اذعان می‌کنند که چند ماه تفاوت در زمان تولد بچه‌های کلاس، تفاوت زیادی را در گیرایی آنها ایجاد می‌کند و به عینه این را تجربه کرده‌اند. پس اولویت اول باز هم با درک و فهم کودک و رسیدن به بلوغ عقلی مربوط به مطالب درسی آن پایه است. برای این منظور والدین پیش از تصمیم گیری می‌توانند کتاب هایی در این زمینه مطالعه کنند و میزان رشد عقلی کودک را بسنجند. همچنین در صورتی که تصمیم بر رفتن کودک به مدرسه بود حتما مدرسه‌ای انتخاب شود که زمان حضور کودک در مدرسه برای سال اول زیاد نباشد و حضور او در مدرسه با شادی و نشاط همراه بوده و تکلیف و انتظارات کم باشد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

آموزش استفاده مناسب از #موبایل و #تبلت برای کودکان زیر ۷ سال لازم نیست. زیرا کودک درکی از خوبی و بدی ندارد و مطلقا نباید موبایل یا تبلتِ شخصی داشته باشد. البته ممکن است پدر و مادر #گوشی خود را برای #بازی به فرزند بدهند. در این سنین والدین باید شرایط را طوری فراهم کنند که کودک نتواند هر #کارتون و فیلمی را ببیند و هر بازی‌ای را انجام دهد بلکه بایستی با #نظارت زیاد، بازي محدود و مناسبی را بارگذاری کنند. همچنین اجازه ندهند کودک مسیر بارگذاری بازی را یاد بگیرد و نیز برای بازی زمان تعیین کنند. این مطلب خیلی مهم است که کودک بداند هر زمان و بی‌ قید و شرط نمی‌تواند از گوشی استفاده کند. سپس به تدریج در سنین بالای ۷ سال باید با کودک صحبت کرد که همه بازی‌ها خوب نیستند. بعضی بازی‌ها تو را آزار می‌دهند. عکس‌های خوبی ندارند و چون من تو را دوست دارم قبل از #نصب بازی آن را به من نشان بده تا خوب و بد آن را به تو بگویم. در هفت سال دوم بچه‌ها می‌پذیرند که ساعت محدودی بازی کنند و البته هر قدر زمان بچه‌ها با کارهای خوب و مفید دیگر پر بشود کمتر سراغ گوشی و تبلت می‌روند. مهم این است بچه‌ها وقت را به #بطالت نگذرانند و گزینه‌های مختلفی برای بازی داشته باشند. بنابراین کودکانمان را به سمت بازی با دوستان، #مطالعات خوب و #یادگیری #مهارت‌ها سوق دهیم. از طرفی ممکن است اینکه کودکان دیگر دارای موبایل و تبلت هستند یا حق بازی با آنها را دارند برای کودک مسأله شود. برای حل این موضوع بهتر است این محدودیت را به #فرهنگ خانواده و باید و نبایدهای خانواده نسبت نداد. زیرا به خاطر میل طبیعی کودکانه به در اختیار داشتن آنها و بازی‌هایی که سایر کودکان انجام می دهند، ممکن است حس کودک به کل فرهنگ و الزامات خانواده دچار آسیب شود و با لجبازی کودک مواجه شویم. لازم به توجه است که محدود ساختن کودک باید با رعایت همان کارها توسط #والدین همراه باشد و اگر کودک را از بازی با موبایل منع می‌کنند. والدین خود نیز آن را انجام ندهند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

اگر ارتباط والدین با فرزند قوی و با کیفیت باشد، کودک بیشترین اثر را از پدر و مادر خویش می‌گیرد؛ فارغ از اینکه دیگران چه رفتار، خصوصیات و شرایطی دارند. اما این باعث نمی‌شود که ما از ارتباطاتی که داریم غافل شویم، چون دیگران هم به نوبه خود بر کودک ما اثر دارند به خصوص در سنین نوجوانی. پدر و مادر باید از ابتدا سعی کنند تا روابط خوبی برای کودک ایجاد کنند به این معنا که با خانواده‌هایی رفت و آمد کنند که با آنها هماهنگی بیشتری دارند؛ خانواده‌هایی که بچه‌های همسن با فرزندان آنها دارند و از لحاظ #عقیدتی و سبک زندگی شبیه‌شان هستند. توصیه ما این نیست که با #اقوام قطع ارتباط شود نه! این اشتباه است. اما می‌توان روابط با اقوام را در صورت لزوم محدود کرد و درکنار آن حتما روابطی را جایگزین کرد. مثل روابطی که می‌شود با دوستان #مسجدی و #هیئتی و خانواده‌های هم سبک خود برقرار کرد. این حلقه‌ها و شبکه‌ها می‌تواند بسیار مفید و موثر باشد و پدر و مادر باید برای این جمع‌ها، برنامه‌ها و #هیئت‌ها برنامه داشته باشند تا هم به بچه‌ها خوش بگذرد و هم متناسب با سن‌شان از جمع بهره‌مند شوند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

زمانیکه کودک موقعیت‌های این چنینی را برای پدر و مادر تعریف می‌کند که مثلا «دوستم مرا کتک زد یا مداد مرا برداشت من نتوانستم کاری بکنم.» ۳ حالت وجود دارد، اگر این آسیب جدی است، بدون اینکه کودک متوجه شود با مسئول #مهد یا #مدرسه تماس بگیرند و آنها را در جریان بگذارند تا این اتفاق دیگر تکرار نشود. اما اگر مسأله درباره حرف‌ها و کارهای معمولی است بهتر است والدین به جای اینکه مستقیم به او بگویند چه کار کند، تفکر او را فعال کنند و درباره راه‌های مختلف برخورد با این مشکل با او گفتگو کنند. مثلا به کودک بگویند: «وقتی او وسیله تو را برداشت چه کردی؟» ممکن است بگوید: «#گریه کردم.» می‌گوییم: «به نظرت چه کار دیگری می‌توانستی انجام دهی؟» ممکن است او پیشنهادی بدهد و ما هم راه‌های دیگر را مطرح می‌کنیم: «مثلا می‌توانستی به معلمت بگویی یا از او بپرسی چرا اینکار را می‌کند یا دستانش را بگیری که دیگر نتواند وسیله‌ات را بردارد یا مثلا به او محبت کنی و با مهربانی به او بگویی که دوست داری از تو اجازه بگیرد و... » والدین توجه داشته باشند که قرار نیست ما کودکان را #مظلوم بار بیاوریم و از طرفی هم نباید آنها را به سمت ظلم کردن سوق دهیم. آنها باید به این سمت بروند که با #تدبیر و دلیل از خودشان #دفاع کنند و نگذارند کسی آزارشان دهد. بنابراین درباره راه‌های مختلف با کودک صحبت مي‌کنيم. او راه‌های مختلف را امتحان می‌کند و به پدر و مادر نتیجه را می‌گوید. در این صورت نه تنها راه حلی برای مشکلش پیداکرده بلکه تفکرش فعال می‌شود و در زندگی در مواجهه با مسائل مختلف راه‌حل‌های مناسب را پیدا می‌کند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

لازم است توجه شود که اغلب کودکان از ابتدا توانایی درک این موضوع را ندارند که رفتارشان در شرایط مختلف باید متفاوت باشد و هر زمان احساس راحتی بکنند، همانند زمانی که در خانه خود هستند رفتار خواهند کرد. از این رو انتظارات از ایشان باید متناسب با درک او از موضوع #احترام باشد. کودک #احترام_به_بزرگ‌ترها را مانند بسیاری از کارهای دیگر، از پدر و مادر خود یاد می‌گیرد. کودکان اين را که پدر و مادرشان بزرگ‌ترها را با ضمیر شما خطاب می‌کنند، در برابر آنها پا دراز نمی‌کنند و... را می‌بینند و یاد می‌گیرند. مهم است که ما کودکان را تحت فشار قرار ندهیم و آنها را بازخواست نکنيم. و لازم است توجه شود که آنچه از کودک انتظار داریم توسط والدین نیز حتما رعایت شود. #تربیت_کودک #پرسش_پاسخ