اگر ارتباط والدین با فرزند قوی و با کیفیت باشد، کودک بیشترین اثر را از پدر و مادر خویش می‌گیرد؛ فارغ از اینکه دیگران چه رفتار، خصوصیات و شرایطی دارند. اما این باعث نمی‌شود که ما از ارتباطاتی که داریم غافل شویم، چون دیگران هم به نوبه خود بر کودک ما اثر دارند به خصوص در سنین نوجوانی. پدر و مادر باید از ابتدا سعی کنند تا روابط خوبی برای کودک ایجاد کنند به این معنا که با خانواده‌هایی رفت و آمد کنند که با آنها هماهنگی بیشتری دارند؛ خانواده‌هایی که بچه‌های همسن با فرزندان آنها دارند و از لحاظ #عقیدتی و سبک زندگی شبیه‌شان هستند. توصیه ما این نیست که با #اقوام قطع ارتباط شود نه! این اشتباه است. اما می‌توان روابط با اقوام را در صورت لزوم محدود کرد و درکنار آن حتما روابطی را جایگزین کرد. مثل روابطی که می‌شود با دوستان #مسجدی و #هیئتی و خانواده‌های هم سبک خود برقرار کرد. این حلقه‌ها و شبکه‌ها می‌تواند بسیار مفید و موثر باشد و پدر و مادر باید برای این جمع‌ها، برنامه‌ها و #هیئت‌ها برنامه داشته باشند تا هم به بچه‌ها خوش بگذرد و هم متناسب با سن‌شان از جمع بهره‌مند شوند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

اگر کودک در خانواده الگوهای درست رفتاری و #احترام به یکدیگر را می‌بیند جای نگرانی نیست. در هفت سال اول هنوز #عقل بر کودکان حاکم نیست و رفتارهای اشتباهشان به مرور با فعال شدن عقل و با دیدن الگوهای خوب در خانواده اصلاح می‌شود. ممکن است والدین احترام به پدر را سخت گیرانه تعریف کنند. مثلا حتما در این سن بتواند به پدر #سلام کند. پدر و مادر نباید اصلا کودک را #دعوا کنند و نیز نباید به او امر و نهی نمود با بر زبان آوردن این جمله که «شما به پدرت بی احترامی می کنی» بی احترامی را به او القا کنند. مادر می‌تواند در لحظه کلام اشتباه کودک را پوشش دهد مثلا اگر کودک با ضمیر مفرد به پدر می‌گوید: «اين چیه که خریدی؟!» مادر بگوید: «شما خسته هستید می‌خواهید برایتان #چایی بیاورم؟» با رفتار خوب خود می‌توانیم به مرور کودک را به رفتارهای درست سوق دهیم. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

پدر و مادر می توانند #مسجد رفتن را با یک #خرید لذت بخش همراه کنند اما نباید کودک را به مورد خاصی شرطی نمود. این اشکال ندارد و بلکه لازم است کودکان بدانند که بعد از مسجد همیشه اتفاق جالبی برای آنها می افتد ولی سعی کنند این اتفاق روی جریان خاصی مانند #بستنی خریدن متمرکز نشود. می توان یک بار گفت "بچه ها ما به مسجد می رویم بعد از آن بستنی می خریم، چه کسی با ما می آید؟" و بار دیگر گفت "بچه ها ما به مسجد می رویم و بعد از آن #پارک می رویم؟" یا "بچه ها دوست دارید بعد از مسجد، برویم منزل #مادربزرگ؟" و دفعاتی را نیز می توان با چیزی همراه نکرد. اگر کودک والدین خود را دوست داشته باشد معمولا دست رد به سینه شان نمی زند. باید دانست که بچه هایی که زیاد شرطی شوند، #انگیزه درونی خود را از دست می دهند و این موضوع در سال های بعد به شکل #توقع در آنها باقی خواهد ماند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

باید درک کنیم که کودک در دوره اول #رشد درک درستی از خوب و بد ندارد و در دوره دوم رشد این توانایی را به دست می‌آورد. از این رو #تنبیه و فشار بیش از حد توانایی او صحیح نبوده و باعث #اضطراب و عدم #مسئولیت_پذیری و کاهش #اعتماد_به_نفس در او می‌شود. در این دوره هنگام بروز اشتباهات توسط کودک، ناراحت شدن از کار او یا توضیح درباره آن اشتباه باید با #مهربانی و پذیرش و #حمایت بدون قید و شرط همراه باشد. اگر والدین اینطور رفتار کنند بعد از مدتی رفتار کودک اصلاح می‌شود. بنابراین در پاسخ به این سوال می‌توان گفت: احتمالا پدر و مادر کودک زیاد دعوایش می‌کنند یا طاقت اشتباهاتش را ندارند و بچه تحت فشار است. اگر اینطور باشد پدر و مادر باید رفتارشان را تعدیل کنند و برای هر اشتباهی کودک را تخطئه نکنند و بگویند پیش می‌آید، اشکالی ندارد و در کنارش راه #جبران را نشان دهند. مثلا اگر کودک ظرفی را شکسته بگویند ایرادی ندارد بیا با هم جمع کنیم. این وسیله خراب شد بیا با هم درستش کنیم ... . اگر والدین اینطور رفتار کنند بعد از مدتی رفتار کودک اصلاح می‌شود. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

شروع به #تنهایی_خوابیدن کودکان در بازه سنی #تولد تا #هفت_سالگی، سن مشخصی ندارد. بسته به میزان #وابستگی کودکان و نیز دختر یا پسر بودنشان این مطلب متفاوت است. پدر ‌و مادر می توانند کودک را به این کار ترغیب کنند به اینگونه که اتاقش را جذاب کنند و یا مراسمی بگیرند و این #مستقل شدن را به بزرگ شدن او نسبت دهند. بهتر است این کار از حدود ۲-۳ سالگی به بعد اتفاق بیفتد و کودک برای خوابیدن در اتاق جدا ترغیب شود و در ابتدا پدر یا مادر در اتاقش بخوابند و بعد از اینکه کودک خوابید، آن جا را ترک کنند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

سن به مدرسه رفتن کودک کاملا وابسته به #شهر، #محل_زندگی و #قومیت و نیز وابسته به رشد عقلی اوست. اگر در شهری غالبا کودکان #شش_سال تمام به #مدرسه می‌روند، پدر و مادری فرزندشان را هفت سال تمام به مدرسه بفرستند، ممکن است کودک آسیب ببیند. اگر در شهری که کودکان در پایان #هفت_سال به مدرسه می‌روند، پدر و مادر بخواهند کودک را زودتر به مدرسه بفرستند باز هم ممکن است کودک دچار مشکل شود. وقتی بچه‌ها در پایه خودشان کوچک و بزرگ می‌شوند. از دو جهت آسیب می بینند: ۱. سن بلوغ‌شان با هم متفاوت می‌شود. ۲. توانایی‌های شناختی، اجتماعی، عاطفی آنها با هم متفاوت می‌شود و این مسأله زمینه ساز آسیب‌ها و مشکلات عاطفی و روحی برای کودک است. ولی در کل چند ماه کوچک‌تر یا بزرگ‌تر باید به شرایط قرار گرفتن در کنار سایر دانش‌آموزان، شرایط #آموزش_و_پرورش و مدارس توجه کرد. معلمان دبستان اذعان می‌کنند که چند ماه تفاوت در زمان تولد بچه‌های کلاس، تفاوت زیادی را در گیرایی آنها ایجاد می‌کند و به عینه این را تجربه کرده‌اند. پس اولویت اول باز هم با درک و فهم کودک و رسیدن به بلوغ عقلی مربوط به مطالب درسی آن پایه است. برای این منظور والدین پیش از تصمیم گیری می‌توانند کتاب هایی در این زمینه مطالعه کنند و میزان رشد عقلی کودک را بسنجند. همچنین در صورتی که تصمیم بر رفتن کودک به مدرسه بود حتما مدرسه‌ای انتخاب شود که زمان حضور کودک در مدرسه برای سال اول زیاد نباشد و حضور او در مدرسه با شادی و نشاط همراه بوده و تکلیف و انتظارات کم باشد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ