بسیاری از یک‌ساله‌ها، برای #آرامش یافتن به شیء مخصوص و معینی وابسته می‌شوند. این اشیای مورد علاقه، گاهی #اشیای_انتقالی نامیده می شوند. این اشیاء به طفل کمک می‌کنند #گرما و احساس آرامش و راحتی را که در نوزادی در #آغوش مادر تجربه کرده است به شیء قابل در آغوش گرفتن، منتقل کند و دوره نوزادی را ترک کرده، رویارویی با دنیای بزرگ‌تری را آغاز کند. فرزندتان ممکن است شیء محبوبی را انتخاب کند که با احساسات دوران نوزادی مانند #مکیدن، #بوییدن یا احساس بافت معینی روی صورتش، در ارتباط باشد. #پتو ها، #حیوانات پشمالو یا حتی #ژاکت‌ ها، می‌توانند به #شیء_مورد_علاقه تبدیل شده و وابستگی‌های شدیدی را در کودک ایجاد کنند. گاهی والدین درباره اينکه علاقه کودشان به یک چنین شیئی به معنی احساس #عدم_امنیت است، نگران می‌شوند ولی درحقیقت کودکی که می‌تواند برای آرام کردن خودش به شیء مخصوص عادت و دوباره احساس امنیت کند، شایستگی و لیاقت زیادی از خود نشان داده است. زمانی که کودک یک ساله شروع به جدا شدن از منبع اولیه #امنیت - والدینش - می‌نماید، می تواند احساس استقلالش را با حمل یک #شیء_جایگزین ارتقا بخشد. اگر والدین در زمان خواب کودک یک #حیوان پشمالو یا یک پتو - که قابل #درآغوش‌_گرفتن باشد - کنار او قرار دهند، کودک ممکن است علاقه‌مند شود ولی این شگرد همیشه موثر نیست. به‌نظر می‌رسد بعضی کودکان هرگز به چنین شیئی احتیاج ندارند و بعضی دیگر در وابستگی به شیء شور و #حرارت از خود نشان می‌دهند. چنانچه کودکتان شیء معینی را برای آرامش یافتن انتخاب کرده است، به این نیاز او احترام بگذارید. در فکر باشید که یکی دیگر از آن را خریداری کنید تا کودک بتواند هنگامی که یکی را می‌شویید از دیگری استفاده کند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

درست همان‌طور که بعضی نوزادان بسیار #فعال یا بسیار #آرام هستند، کودکان یک‌ساله نیز بسیار فعال یا بسیار آرام هستند. چون کودکان یک‌ساله روی‌هم‌رفته فعال هستند، ممکن است فکر کنید نحوه رفتار کودکتان در سال گذشته، چه اهمیتی دارد. اهمیت مسئله در این است که رفتار روزانه یک کودک طبیعتاً بسیار فعال، با رفتار کودک طبيعتاً آرام، متفاوت است. حتی اگرچه هر دو کودک ممکن است برای مدت کوتاهی به یک ترتیب از اشیاء و اجسام بالا بروند، بدوند و یا حرکت کنند کودک فعال‌تر به گذراندن زمان بیشتری برای بازی‌ های #پرانرژی نیاز دارد. کودک آرام‌تر قادر خواهد بود به فعالیت‌هایی که نیاز به نشستن دارند بپردازد. درصورتی‌ که کودک یک‌ساله‌تان فعال باشد، متوجه خواهید شد اگر فرصت‌های زیادی برای #تحرک داشتن در اختیار او قرار دهید، زندگی روزانه را بهتر می‌توانید کنترل کنید. هرگاه سعی کنید یک کودک فعال را آرام و بی‌حرکت در یک جا نگه دارید، با او وارد کشمکش شده‌اید. این کودک در منزل و نیز بیرون از منزل برای دویدن و بالا رفتن از اشیاء به فضای کافی نیاز دارد. اگر وسیله‌ای برای بالا رفتن و صعود در اختیار او قرار ندهید، از مبلمان منزل استفاده خواهد کرد بهتر است موقعیت‌های ناخوشایند برای کودک فعال، مانند خریدهای طولانی‌ مدت یا صرف #شام در #رستوران را که برای آرام ماندن او به همکاریش نیاز دارید، به حداقل برسانید. هنگامی که کودک فعالتان را بیرون می‌برید، قبل از بردن او به محلی که باید ساکت و آرام بنشیند، دقت کنید که زمانی برای فعالیت و استفاده از #ماهیچه‌ هایش در اختیار او قرار دهید! اگر کودک نمی‌تواند در یک محل آرام بنشیند، به‌جای وادار کردن او به رفتاری مطابق میلتان، بهتر است او را از آن موقعیت دور کنید. تحرک و فعالیت کودک، #بدرفتاری نیست. همراه با بزرگ شدن کودکتان خواهید توانست در نشان دادن واکنش‌های متفاوت در موقعیت‌های مختلف به او کمک کنید، اما کودک یک‌ساله برای نشان دادن آن نوع #خودکنترلی مورد انتظار شما، بسیار #بی‌_تجربه و خام است. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگر به کودکتان هنگام بازی توجه کنید، متوجه خواهید شد او اغلب بسیار جدی، با آنچه که انجام می‌دهد درگیر می‌شود. چه مشغول #آزمایش کردن یک #ماشین اسباب‌بازی و جلو و عقب بردن آن روی سطح میز باشد چه سرگرم کوبیدن چند #قاشق به یکدیگر و یا بازی با دکمه‌های دستگاه #تلویزیون. در این سن، کودک شبیه دانشمندی است که قبل از رسیدن به نتیجه باید به آزمایش بپردازد. ولی در هرصورت، برخلاف #دانشمند که می‌تواند از #تجربه دیگران بیاموزد، کودک یک‌ساله در هنگام آموختن به تجربیات شخصی خود نیاز دارد. به‌علاوه به علت اینکه هنوز #حافظه کودک در مقایسه با کودکان بزرگ‌تر ضعیف‌تر است، برای یادگیری باید کارها را بارها و بارها تکرار کند. کودک ممکن است یک اسباب‌بازی #پلاستیکی را در دست بگیرد و به میز بکوبد. از این کوبش صدای جالب توجهی ایجاد می‌شود. بنابراین کودک آن را تکرار می‌کند. او هر بار این کار را شدیدتر تکرار می‌کند و به تغییر ایجاد شده در صدا گوش فرا می‌دهد. بعد ممکن است اسباب‌بازی دیگری بردارد و به میز بکوبد و به اختلاف #صدا و احساسی که در او به‌ وجود می‌آید توجه کند. بعد از آزمایش با چند اسباب‌بازی، احتمالا یک #فنجان پلاستیکی را برمی‌دارد و چندین بار به میز می‌کوبد. سپس وسیله‌ای غیر از #اسباب‌_بازی را به میز می‌کوبد. شما ممکن است ضربات آرام را نادیده بگیرید ولی وقتی #ضربه شدیدی وارد می‌کند و صدای بلندی تولید می‌شود، جلوی او را بگیرید. از دیدگاه کودکتان هر بار که او ضربه‌ای می زند چیز جالب توجهی می آموزد. برای او مهم نیس که بقیه نسبت به صدای تولید شده و یا رفتارش چه تصوری دارند. جای شگفتی نیست که کودک یک‌ساله، آنچه را که به‌ نظر شما تکرار عمل قبلی است مکرراً انجام می‌دهد. از نظر او کارها هر بار متفاوت و جالب توجه هستند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

اگر کودکتان دارای خلق و خوی عموما مثبت است، حتماً می‌دانید چه اندازه #خوشبخت هستید. هنگامی که کودک اغلب اوقات #لبخند میزند یا با صدای بلند می‌خندد، تحمل اوقات سخت و غیرقابل اجتناب روزانه برای هر دوی شما بسیار آسان‌تر است. در هرصورت، به یاد داشته باشید کودکان عموماً #شاد، مانند کودکان بسیار #سازگار، ممکن است برچسب #بی_قید، #سهل‌_انگار و #راحت‌_طلب زده شود که «هيچ‌چیز، هیچ‌وقت او را ناراحت نمی‌کند». داشتن شخصیت خلقی مثبت در کنار آمدن با فراز و نشیب‌های زندگی، یک امتیاز است، اما شما باید نسبت به مسئله #حساسیت زیادی به خرج دهید و اوقاتی را که کودک ناراحت است ولی هنوز شادمانه عمل می‌کند، درک کنید. حتماً تاکنون متوجه شده‌اید درصورتی‌که کودک شما دارای خلق و خوی عموماً منفی است، گذراندن روزها با یکدیگر، مشکل است. اغلب والدینی که کودکانی با این خصوصیت خلقی دارند، اظهار می‌دارند تمام افراد خانواده، بسیار پرتنش با این خصوصیت خلقی کنار می‌آیند. اگر یک یا هر دوی والدین دارای خصوصیت خلقی عموما مثبت باشند، هنگامی که اتفاق ناخوشایندی در حال وقوع نباشد، درک #کودک_غمگین برایشان آسان نیست. والدین ممکن است احساس #تقصیر، #خستگی یا حتی #عصبانیت نمایند. سایر والدین ممکن است این خصوصیت منفی خلقی را مشابه خلق و خوی خود بدانند. اگر پدر پا مادر در مقابل انتقال این خصوصیت به کودکش، #احساس_مسئولیت نماید یا حالت تدافعی به خود بگیرد، لذت بردن والدین و کودک از یکدیگر ممکن است بسیار مشکل شود. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

یک روش سالم و متعادل برای نظم‌بخشی به کودکتان می‌تواند شامل سه بخش باشد: انتظارات واقع‌بینانه، اصلاح و تعدیل محیط و تعیین محدودیت‌ها. #انتظارات_واقع_بینانه - برای تربیت مناسب یک کودک، باید بدانید کودک در چنین سنی چگونه رفتاری باید داشته باشد. از کودک یک‌ساله چه انتظاری می‌توانید داشته باشید؟ می‌دانید که ممکن است با اقتدار و اعتبار شما تقابل‌های زیادی صورت گیرد! هنگامی که والدین چگونه رفتار کردن با کودک یک‌ساله را بیاموزند بهتر خواهند توانست در مقابله با افزون‌طلبی‌های کودک، یکدیگر را #حمایت کرده و در موارد عدم موافقت با یکدیگر به صحبت و تبادل نظر بپردازند و را‌حل‌هایی برای #مشکلات پیدا کنند. #اصلاح_و_تعدیل_محیط - کودک یک‌ساله باید در محیط قرار بگیرد تا به‌ آسانی بتواند رفتار درستی از خود نشان دهد، به این معنا که محیط خانه باید طوری آراسته شود تا ضمن اينکه کودک در اطراف گشت می‌زند و اکتشاف می‌کند هم #ایمنی او و هم ایمنی لوازم و اموال شما حفظ شود. در داخل و بیرون منزل باید فضاها و فرصت‌ها به گونه‌ای ایجاد شوند که کودک بتواند با دویدن و بالا رفتن از اشیای موجود #انرژی خود را به مصرف برساند. اگر کودک مجبور شود برای مدت طولانی، آرام در یک گوشه بنشیند یا از دست زدن به اشیائی که به‌نظرش جالب هستند منع شود، به‌سختی قادر به نشان دادن رفتار درستی خواهد بود. یک کودک یک‌ساله همچنین به مقداری قدرت پیش‌بینی در طول روز، نیاز دارد به‌طوری که بتواند در زمان خواب روز، تغذیه، بیرون رفتن و به‌موقع به رختخواب رفتن همکاری کند. در نهایت کودک یک‌ساله همچنین نیاز به والدینی دارد که گاه گاهی از او دور شوند! علاقه شدید او به #مستقل بودن، گاه‌گاهی می‌تواند منزل را به یک #میدان_جنگ تبدیل کند و بد نیست والدین برای پیشگیری از ازدیاد فشار و کشمکش در خانه، از کودک دور شده و زمانی برای خود داشته باشند. #تعیین_محدودیت‌ها - باید محدودیت‌هایی برای رفتار کودک تنظیم کنید، یعنی شما در منزل باید دارای قوانینی باشید. قوانین ایجاد شده باید به اندازه‌ای دارای اهمیت باشند که مایل به اجرای مداوم آن‌ها باشید. چون به کارگیری و اجرای گاه‌به‌گاه و توأم با تردید، معمولاً نه تنها منجر به کاهش رفتار ناشایست نمی‌گردد، بلکه سوء رفتار بیشتری از طرف کودک را موجب می‌شود. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318