. این کاملا طبیعی است که شما نگران فرزندتان باشید و لازم باشد به او توصیه هایی کنید. اما یادتان باشد هشدارهای همیشگی شما سر هر مساله ای اولا باعث می شود کم کم این هشدارها عادی شود و اثر مطلوب خود را در جای لازم از دست بدهد، دوما موجب می شود کودتان احساس #ناامنی کند و #ترس یار همیشگی اش شود و سوما، با این کار شما کسی می شوید که همواره در حال گوشزد کردن است و خب، اینجور آدم ها حوصله همه را سر می برند.

. چقدر این جملات برایمان آشناست؟ روزی چندبار به او گوشزد می کنید که همیشه در حال اشتباه است و #آینده سیاهی در انتظار اوست؟ چندبار برایش تصویر کشیده اید که چقدر شکست می خورد؟ شما چقدر برای او #پیشگویی می کنید ؟

هنگام نزديك شدن وقت #خواب، به آرامي به كودک بگوييد #بازي ديگر بس است و بايد زودتر به رختخوابش برود. سپس دستش را بگيريد و او را در #مسواک زدن، پوشيدن لباس خواب، شب بخير گفتن به اعضاي #خانواده و عروسكش همراهی كنيد. و درنهايت، قبل از خواب برایش #قصه بگویید .

. #مرگ نزدیکان و خویشاوندان یکی از چالش‌هایی ست که خانواده‌ها در مواجهه با آن سردرگم می‌شوند و نمی‌دانند چه برخوردی با بچه‌ها داشته باشند، اصلا به آنها بگویند کسی فوت شده؟ بچه‌ها را به مراسم تشییع و ختم ببرند؟ چه توضیحی درباره فرد فوت شده بدهند؟ اصلا مفهوم مرگ را چگونه برای بچه‌ها ترسیم کنند؟ ماه پیش مادربزرگ پدری شیما فوت کردن. از اون موقع گرفتاری ما شروع شد! نمی دونستیم اینکه بهش بگیم مادربزرگش مرده کار خوبیه یا نه. شیما فقط سه سال و نیمشه و مرگ چیز خوشایندی نیست. نهایتا کسی راهکاری بهم یاد داد که بشه جوابش و داد. شیما اومد پیشم : #مامان‌_بزرگ دیگه اینجا نمیاد؟ آمادگیش و داشتم. خیلی واقعی بهش گفتم: نه. خیلی ناراحت کننده س ولی اون دیگه اینجا نمیاد. -چرا؟ -خب چون دیگه زنده نیست. -یعنی الان کجاست؟ -یه جور #سفر. ولی سفری که دیگه نمیشه ازش برگشت. -خب، چرا نمیاد به ما سر بزنه؟ (اگر برای یه سوال، جواب قابل لمسی ندارین اونو با یه سوال دیگه غافلگیر کنید) -تو دلت براش تنگ شده؟ -آره دلم تنگ میشه. -منم دلم تنگ شده براش. دوس داری براش یه مراسم بگیریم که بفهمه بیادشیم؟ -از کجا بفهمه؟ (وقتی ذهن کودک سمت امور ذهنی و انتزاعی ای میره که توضیحش الان براش قابل فهم نیست، باید خیلی ملایم ذهنش و منحرف کنیم و به سمت امور ملموس ببریم.) -حس میکنه، همه کسایی که مامان بزرگ و دوس دارن و میتونیم جمع کنیم یه جا، یه عکس خوب از مادربزرگ داریم؟ -آره یه عکس بزرگ داریم که خندیده اونجا -خب خوبه، بیا فک کنیم چه کسایی هستن که دلشون برای #مادربزرگ تنگ شده، بعدشم ببینیم باید چه کارایی انجام بدیم. ( از این راه کودک رو هم در این پروسه درگیر کنید تا هم به #مهارت هاش کمک کرده باشین و هم موضوع مرگ کمی براش ملموس تر بشه )

١. يک چيز را بگو كه امروز باعث شد بخندي یا #لبخند بزني ٢. يک چيز را بگو كه باعث شد امروز #گريه كني ٣. يه چيز را بگو كه امروز ياد گرفتي يا فهميدي جواب شماره يك كمک مي كند کودک #دعا كردن را ياد بگيرد و با هم #خدا را شكر مي كنيد. جواب شماره ٢ به کودک ما ياد مي دهد بدي ها و ناراحتي ها بالاخره تمام می شوند و آرامش باز بر می گردد. پس نگران نباش و اميدوار باش. جواب شماره ٣ باعث مي شود کودک تمام عمر به دنبال ياد گرفتن و فهميدن باشد و به اين كه چيزي مي داند افتخار كند. همه اين ارتباط باعث مي شود که کودک ما عادت كند با ما صحبت کند و مشكلاتی که در سنین بالاتر دارد با ما در ميان بگذارد‌. این رفتار موجب می شود که ما هم بيشتر كودكمان را بشناسيم و اگر در طول روز سوء تفاهمي میانمان پيش آمده و يا اشتباهي در ارتباط با کودک خود انجام داده ایم متوجه شویم و به طور كلي، با فرزندمان لحظات خوبي را قبل از خواب بگذرانيم.

سبک جدید #زندگی، خانه هایی #تاریک و #کوچک که تمام فضای موجود آن را اثاثیه ها پر کرده اند، و بچه هایی که مجبورند در همین فضا "بچگی" کنند ولی به سبک آدم بزرگها... همه این ها به گفته روانشناسان، می تواند صدمات زیادی به خانواده و بچه ها بزند. روان‌ شناسان می ‌گویند زندگی در خانه‌ های کوچک و کم ‌#نور نه‌ تنها تنش‌ های خانوادگی را افزایش می ‌دهد بلکه حتی میل به جنایت و پرخاشگری را نیز افزایش می ‌دهد. شاید فکر می ‌کنید مساله ارتباط بین نور و حالات روانی انسان ‌ها بیشتر به باوری عامه شبیه است تا حقیقتی علمی، اما واقعیت این است که روانپزشکان سال‌هاست این ماجرا را دریافته ‌اند و حتی معتقدند برخی انواع #افسردگی مثل افسردگی فصلی در فصل‌ های #پاییز و #زمستان، به دلیل کاهش نور دریافتی بدن و در پی آن کاهش هورمون #ملاتونین مغز رخ می‌ دهند و بر همین اساس هم آنها شیوه نور درمانی را برای درمان این گروه از بیماران ابداع کرده‌ اند. نور نقش بسیار مهمی در #آرامش افراد دارد و در زندگی آپارتمانی این نعمت تا حدود زیادی گرفته شده است. گاهی زندگی در چنین خانه ‌هایی فرد را پرخاشگر و به انجام جرایم خشن ترغیب می ‌کند. ساکنان این قبیل منازل، خانه را محیطی مناسب برای گذراندن اوقات فراغت نمی ‌دانند و از محیط خانه دلزده می ‌شوند و تغییر در روحیات شان در کنار عوامل دیگری مثل #فقر، نبود امکانات تفریحی در محیط زندگی، عدم بازدارندگی قوانین، تربیت نادرست و ناتوانی در کنترل نفس باعث می ‌شود برای تفریح به جرایمی خشن دست بزنند. در همین زمینه دکتر عارفه مبشر، روانپزشک به ایسنا می ‌گوید: « خانه‌ هایی که در گذشته وجود داشتند دارای فضای بزرگ ‌تر، حیاط، باغچه، حوض و معماری زیبا و دلنشین بودند و از شیشه‌ های رنگی و نور در خانه‌ های قدیمی بسیار استفاده می ‌شد اما در زندگی آپارتمانی کنونی، خانه‌ ها کوچک و تاریک شده‌ اند و سر و صدای خیابان‌ های اطراف وارد خانه می ‌شود که این عوامل استرس ‌زای زندگی آپارتمانی موجب تنش میان خانواده می ‌شود. زمانی که خانه کوچک باشد #کودک نمی ‌تواند انرژی خود را تخلیه کند و دچار افسردگی یا #لجبازی می ‌شود که تنش در کودک به #مادر و دیگر اعضای خانواده نیز منتقل می‌ شود.