. یک سوال مهم که همیشه ذهن #والدین را درگیر می کند: چه #بازی ای برای #بچه های من مناسب است؟ چطور او را سرگرم کنم؟ چه بازی هایی را به او یاد دهم؟ جذابیت های طبیعی را دست کم نگیرید. اصالت های چهارگانه ی #آب، #خاک، #سنگ و #برگ همواره برای بچه ها جذاب بوده و جدای از جذاب بودنش، بستری فوق العاده برای رشد بچه ها مهیا می کند. آنها را به طبیعت ببرید؛ بگذارید با #کوه و #دشت و #دریا و #درخت تماس مستقیم داشته باشد و عظمت آنها را درک کند. طبیعت بکر، متفاوت از #پارک و #بوستان های ساختگی است. #دکتر_محمدعلی_فیاض_بخش

. مهم است بدانید در هر موقعیتی او چه احساسی ممکن است داشته باشد و بتوانید آن را برایش توضیح دهید. علاوه بر شرح احساسش، می توانید به او #راهکار هایی بدهید تا #احساس بهتری پیدا کند. مثلا پیشنهاد دهید شرایط را جور دیگری که به نظرش بهتر بود توصیف کند.

. نه تنها احساس #آرامش و راحتي، بلكه احساس ناامني نيز به #كودك انتقال مي يابد. سعي نكنيد در هنگام #خواب تند تند به #بچه سر بزنيد. اين كار سبب مزاحمت براي كودک مي شود و او فكر مي كند كه شما از دستش ناراحت يا عصباني هستيد و در نتيجه مرتب از خواب بيدار مي شود.

. در انتخاب #رنگ ملحفه و روبالشتي #كودک اين نكته را حتماً در نظر داشته باشيد. اصولاً در اين مورد نبايد از رنگ هاي #محرک و #تند استفاده كرد. رنگ هاي بسيار #تيره، #قهوه اي، #مشكي، #آبي تيره بيشتر تأثير #ترسناک و وحشت انگيز دارند و در كودک ايجاد خوف مي كنند. كوچولوها از ملحفه ها و روبالشتی هايي كه طرح هاي #گل و #اسباب_بازي يا #حيوانات با نمك و كارتوني روي آن ها حک شده باشد، بسيار خوششان مي آيد. بچه هاي #پيش_دبستاني هم نسبت به رنگ هاي قهوه اي روشن، #قرمز سير، #سبز ملايم و آبي روشن احساس خوبي دارند. بنابراين تا مي توانيد فضاي اطراف #محل_خواب كودک را از وجود اشياي با رنگ هاي تند و #براق و #درخشان خلوت كنيد. يك محيط #ساده و عاري از تنوع زياد، همراه با #آرامش، مي تواند بهترين موقعيت براي خواب كودک باشد.

. زمانی که کودکان چیزی می‌خواهند که برایتان ممکن نیست آن را برایشان فراهم کنید، با به کار بردن منطق و توضیح اینکه چرا ممکن نیست، دردی را دوا نمی‌کنید. و در این شرایط بچه‌ها معمولا فقط اصرار بیشتری می‌کنند. در پست بعدی، راهکاری را به شما پیشنهاد می‌دهیم.

به #پارک کنار خیابان رفته بودیم. #گنجشک ها این طرف و آن طرف زمین سر و صدا راه انداخته بودند. پسرم پرسید: این جوجه ها هم غذا میخورن؟ گفتم: تو چی فکر میکنی؟ - لابد باید بخورن وقتی گرسنه میشن! - اوهوم...منم با تو موافقم. فکر میکنی بتونن سیب زمینی سرخ کرده هم بخورن؟ - آره حتما خیلی دوست دارن. - ولی خب دهان اونا اندازه تو بزرگ نیس! فک میکنی جا بشه؟ - آره تیکه ش میکنن خب بعد میخورن. - تو سیب زمینی رو با چی تیکه میکنی؟ - با دستام. - اوهوم...با انگشتات! خب انگشت این جوجه کجاس؟ - نداره... ولی پر داره. - آره خب ولی پرهاش خیلی ظریفه... مثل پارچه لباست. - خب پس، چه جوری غذاشون و میخورن؟ - باید بتونن با نوکشون بردارن. - اون خیلی کوچیکه، پس غذاشونم باید کوچیک باشه! نه؟ اندازه #شکلات؟ - میدونی تو شکلات و میجوی! دیدی اینا دندون داشته باشن؟ - ندیدم! - منم ندیدم! نوکشون خیلی کوچیکتره از اون که دندون توش جا بشه، نه؟ - پس چیکار کنن؟ -خب، غذاشون باید خیلی ریز باشه... -چقدری یعنی؟ -مثلا اندازه دونه های برنج! -سیر میشن؟؟؟ -اونا خیلی کوچولوان! شکمشون کوچیکه و زود سیر میشن.. شما هم امثال این گونه گفتگوها را با فرزندتان تمرین کنید. به جای اینکه بلافاصله بعد از سوالش جواب شسته رفته ای بدهید، کمی او را به #چالش بکشید تا ذهنش جستجو کند و سعی کند خوب محیط اطرافش را ببیند. حتی گاهی می توانید جواب را ندهید تا کمی در ذهنش باقی بماند.