. بچه ها سوالاتی می‌پرسن که خیلی وقتا توضیح دادن جوابش برای اونا سخته چون ممکنه متوجهش نشن و بعضی مفاهیم هنوز براشون بزرگ باشه! با کودکانتون دیالوگ‌هایی برقرار کنید که ذهن کودکانه اونا بتونه درکش کنه. طبیعیه که بچه ها تا سن 4-5 سالگی هنوز زیاد مفهوم پول درآوردن رو درک نکنن و ندونن چرا باید آدما #کار کنن. سارا خیلی به پدرش وابسته ست و از این که بیشتر روز و باید دور از اون بگذرونه ولی در عوض مادرش توی #خونه ست، کلافه میشه. اون روز سراغ مامانش اومد و گفت: چرا بابا میره #سرکار؟ مامانش مشغول پختن غذا: همه باید برن سرکار! -پس تو چرا نمیری؟ -من توی خونه کارای زیادی دارم که باید انجام بدم. من و پدرت توی کارا به هم کمک میکنیم. -خب چرا اون نمیمونه خونه؟ -خب برای اینکه اگه بیاد خونه خیلی از آدمایی که به کمک بابا احتیاج دارن، کارشون میمونه. -چرا اونا خودشون کاراشون و انجام نمیدن؟ -چون اونا چیزایی که بابای تو بلده رو بلد نیستن. -بابا اینا رو از کجا یاد گرفته؟ -خب پدرت خیلی درس خونده، رفته مدرسه، دانشگاه، کلی کتاب خونده و چیزای زیادی یاد گرفته. -چرا بقیه خودشون درس نمیخونن؟ -هر کس باید یه کاری و بلد بشه تا همه به هم کمک کنن. اگه همه برن یه درس و بخونن، اون وقت کی میوه بفروشه؟ یا مثلا کی موهای تورو کوتاه کنه؟ یا کی ماشینمون و وقتی خراب شد درست کنه؟ هرکس باید یه چیزی و یاد بگیره که به بقیه کمک کنه. تو دوس داری چه کاری و یاد بگیری؟ -من میخوام #نقاشی یاد بگیرم مثل خانوممون بشم. تو خودت چه کاری بلدی؟ -من بلدم برای شماها غذا درست کنم، از تو مراقبت کنم، بلدم برات چیزای خوشگل بسازم! کارای دیگه هم بلدم، ولی فعلا میخوام پیش تو باشم که بیشتر به تو کمک کنم ☺ -بابا نمیخواد به من کمک کنه؟ -بابات وقتی میبینه من هستم پیشت، خیالش راحت میشه و میتونه به دیگرانم برسه. و بقیه هم برای تشکر بهش #پول میدن که بابات باهاش برای تو چیزایی که دوس داری و بخره. -اون خیلی مهربونه. -اوهوم... تو رو هم خیلی دوس داره. نباید فقط جنبه مادی کار کردن رو برای بچه ها پررنگ کنیم. اونا باید قدرشناس افرادی که در #جامعه خدمت میکنن باشن. این مکالمه رو با #خلاقیت خودتون میتونید به سمت و سوهای مختلف بکشونید.

. چقدر این جملات برایمان آشناست؟ روزی چندبار به او گوشزد می کنید که همیشه در حال اشتباه است و #آینده سیاهی در انتظار اوست؟ چندبار برایش تصویر کشیده اید که چقدر شکست می خورد؟ شما چقدر برای او #پیشگویی می کنید ؟

شاید این یکی از سوالاتی باشد که تقریبا تمام بچه‌ها از والدینشان می‌پرسند و آنها را با یک معضل مواجه می‌کنند. بچه‌ها تا قبل از 7سالگی هنوز قدرت انتزاع ندارند فلذا نمی‌توان از آنها انتظار داشت بفهمند خدا هست ولی دیده نمی‌شود یعنی چه! آنها می‌خواهند خدا را تصور کنند، بدانند کجا زندگی می‌کند، چه می‌خورد و چه‌طور حواسش به همه جا هست؟ جواب والدین به این پرسش‌ها اهمیت به سزایی در شکل‌گیری تصور کودکان دارد و مبنایی برای تصورات و باورهای بعدی او خواهد شد. پس مهم است بدانیم چگونه به خطا نرویم و آنها را هم دچار اشتباه نکنیم. خیلی از بچه ها وقتی دو سه سالشون میشه و میبینن که ما خدا رو شکر میکنیم، از خدا کمک میخوایم و کارایی رو برای رضایت خدا انجام میدیم، براشون سوال میشه، پس این #خدا چه شکلیه؟ - بابا! خدا کجاست؟ -خدا همه جا هست. هرجایی که تو باشی و ما باشیم. -چرا نمیبینمش؟ از کجا میفهمیم هست؟ -ممم...سوال خوبیه! راستی به نظرت مامانت ناهار چی درس کرده؟ -قیمه! -تو دیدی؟ -نه ولی بوی قیمه داره میاد! -مگه تو بوی قیمه رو میبینی؟ -نمیبینم! -از کجا پس میفهمی هست. - ... -حسش کردی، نه؟ -اوهووم -ما خدا رو نمیبینیم ولی حسش میکنیم. -خدا چه شکلیه؟ -خدا مثل یه #نور قشنگ... که همه جا هست... -تو میبینیش؟ -نه! منم حسش میکنم. خدا تو رو به ما داده و ما خیلی بابت این ازش ممنونیم ☺ سعی کنید خیلی این بحث رو کش ندید چون بچه ها سوالای عجیب و غریب میپرسن! اما طوری هم رفتار نکنید که فک کنه دارید می پیچونیدش و یادتون باشه قرار نیست تا ته سوالاش و جواب بدین! تا یه جایی جواب بدین و باهاش بحث کنید تا با هم به یه نتیجه برسید، اما خوبه که ذهنش کمی هم درگیر ماجرا بمونه. و همین که وقفه کوتاهی شد موضوع رو سمت دیگه ای ببرین؛ مثلا: خب حالا میتونیم بریم ببینیم مامانت برای آماده کردن میز چه کمکایی میخواد!

به #پارک کنار خیابان رفته بودیم. #گنجشک ها این طرف و آن طرف زمین سر و صدا راه انداخته بودند. پسرم پرسید: این جوجه ها هم غذا میخورن؟ گفتم: تو چی فکر میکنی؟ - لابد باید بخورن وقتی گرسنه میشن! - اوهوم...منم با تو موافقم. فکر میکنی بتونن سیب زمینی سرخ کرده هم بخورن؟ - آره حتما خیلی دوست دارن. - ولی خب دهان اونا اندازه تو بزرگ نیس! فک میکنی جا بشه؟ - آره تیکه ش میکنن خب بعد میخورن. - تو سیب زمینی رو با چی تیکه میکنی؟ - با دستام. - اوهوم...با انگشتات! خب انگشت این جوجه کجاس؟ - نداره... ولی پر داره. - آره خب ولی پرهاش خیلی ظریفه... مثل پارچه لباست. - خب پس، چه جوری غذاشون و میخورن؟ - باید بتونن با نوکشون بردارن. - اون خیلی کوچیکه، پس غذاشونم باید کوچیک باشه! نه؟ اندازه #شکلات؟ - میدونی تو شکلات و میجوی! دیدی اینا دندون داشته باشن؟ - ندیدم! - منم ندیدم! نوکشون خیلی کوچیکتره از اون که دندون توش جا بشه، نه؟ - پس چیکار کنن؟ -خب، غذاشون باید خیلی ریز باشه... -چقدری یعنی؟ -مثلا اندازه دونه های برنج! -سیر میشن؟؟؟ -اونا خیلی کوچولوان! شکمشون کوچیکه و زود سیر میشن.. شما هم امثال این گونه گفتگوها را با فرزندتان تمرین کنید. به جای اینکه بلافاصله بعد از سوالش جواب شسته رفته ای بدهید، کمی او را به #چالش بکشید تا ذهنش جستجو کند و سعی کند خوب محیط اطرافش را ببیند. حتی گاهی می توانید جواب را ندهید تا کمی در ذهنش باقی بماند.

. مهم است بدانید در هر موقعیتی او چه احساسی ممکن است داشته باشد و بتوانید آن را برایش توضیح دهید. علاوه بر شرح احساسش، می توانید به او #راهکار هایی بدهید تا #احساس بهتری پیدا کند. مثلا پیشنهاد دهید شرایط را جور دیگری که به نظرش بهتر بود توصیف کند.

بچه ها با زیرکی تفاوت سبک تربیتی والدینشان با هم را احساس می کنند. شاید یکی از #والدین برای کنترل بی ادبی فرزندش سریع تر واکنش نشان دهد و دیگری به ریخته شدن آب میوه روی مبل #همسایه، با راحتی بیشتری برخورد کند. محققان می گویند کودکانی که والدین آن ها سبک فرزندپروری متفاوتی دارند، بیشتر در معرض مشکلات رفتاری قرار می گیرند. از طرفی اینکه دو نفر دقیقا مانند هم فکر و رفتار کنند توقع غیرواقع بینانه ای است. اما کلید ماجرا این است که از وارد شدن به #جنگ_قدرت با همسرتان اجتناب کنید و به یک #اصول_تربیتی مشترک دست یابید. 1. با همسرتان درباره نظام تربیتی که هر یک با آن بزرگ شده اید صحبت کنید. الگوهای #فرزندپروری معمولا تکرار می شوند. 2. از همسرتان بپرسید چرا این روش را انتخاب کرده. بدون قطع کردن حرفش به او گوش دهید و سپس فکر کنید که چرا شما با او مخالفید و روش هر کدامتان چه نتایجی در بر دارد. 3. از همسرتان بپرسید چه تردیدهایی درباره سبک تربیتی شما دارد. 4. تمام گزینه های روی میز را با هم بررسی کنید و پیامدهای هر رفتاری را یادداشت کنید. اصولی که سر آن ها توافق دارید را با هم اجرا کنید. 5. با شروع #استراتژی جدید اشتراکی ، میزان قابل ملاحظه ای از مشاجرات کم خواهند شد و در محیط آرام و به دور از نزاع به راهکارهای بهتری خواهید رسید. 6. توافق کنید که بچه ها روی #اتحاد شما را ببینند. اگر بچه ها ببینند که شما با هم کار می کنید کمتر می خواهند تا شما را به مقابله وادارند. هرگز در مقابل بچه ها با هم به بد زبانی صحبت نکنید. 7. وقتی بچه می خواهد از تقابل نظر شما پوئن بگیرد: - بابا اجازه می دی من بعد از تمیز کردن میز تلویزیون ببینم؟ - خب باید ببینی نظر مامانت در این زمینه چیه! و حواستان باشد همیشه لازم نیست همان لحظه از شما بله یا نه را بگیرد.