. این کاملا طبیعی است که شما نگران فرزندتان باشید و لازم باشد به او توصیه هایی کنید. اما یادتان باشد هشدارهای همیشگی شما سر هر مساله ای اولا باعث می شود کم کم این هشدارها عادی شود و اثر مطلوب خود را در جای لازم از دست بدهد، دوما موجب می شود کودتان احساس #ناامنی کند و #ترس یار همیشگی اش شود و سوما، با این کار شما کسی می شوید که همواره در حال گوشزد کردن است و خب، اینجور آدم ها حوصله همه را سر می برند.

#کودک_راحت: در نوزادی به سرعت با برنامه های روزمره، خو می گیرد. در مجموع #سرحال است و به راحتی با تجربیات تازه سازگار میشود. #کودک_دشوار: برنامه های روزمره #نامنظم دارد، تجربیات تازه را به کندی قبول می کند و به صورت منفی و شدید واکنش نشان می دهد. #کودک_کندجوش: نافعال است، واکنش های ملایم و کند به محرک های محیطی نشان می دهد، خلق منفی دارد و به کندی با تجربیات تازه سازگار میشود. *توجه کنید 35% کودکان در هیچ یک از این طبقات جای نگرفتند و در عوض آمیزه ای از خصوصیات #خلق_و_خو را نشان می دهند.

اگر فرزند شما مشکل خاصی داشته باشد، در معاینات و بررسی‌ های چند ماه به چند ماه #پزشک، مشخص خواهد شد. اگر پزشک مورد مشکوک و قابل تاملی را ملاحظه کند به شما پیشنهاد می‌دهد کودک خود را نزد یک #متخصص ببرید. علاوه بر این، پدر و مادرها بیشترین زمان را با فرزند خود می‌گذارنند. فلذا شما بهترین فرد برای تشخیص هر نوع مشکل یا رفتار غیر عادی در فرزند خود هستید. از طرف دیگر، اگر فرزندتان را به دست #پرستار، #مهد_کودک یا #پیش‌_دبستانی می‌سپارید؛ توصیه و بازخوردهای #مربی و پرستار را جدی بگیرید. به طور کلی اگر بازخورد منفی‌ای چه از طرف پزشک چه مربی وجود ندارد و مساله خاصی را مشاهده نمی‌کنید، #وسواس به خرج ندهید و کودک خود را از این پزشک به آن پزشک نبرید.

. هرگاه #خواب ترسناكي #كودک شما را اذيت مي كند از او بخواهيد آنچه را كه در خواب ديده #نقاشي كند. سپس بگذاريد تمام چيزهايي را كه در نقاشي اش كشيده براي شما توضيح دهد. پاي حرف هاي كودكتان بنشينيد تا درباره #هيولا يا صحنه ترسناكي كه در خواب ديده است دقيقاً توضيح دهد. با اين روش به تدريج تلخي آن خواب را از او بگيريد. وقتي كودک در روشنايي روز خواب ِ بد خود را تعريف مي كند وحشت و هراس آن #كابوس رنگ مي بازد و از بين مي رود. همچنين كودک مي تواند خواب هاي قشنگ خود را هم نقاشي كند. به كمك ترسيم خواب هاي قشنگ، #بچه مي تواند خواب خود را بسط دهد و شما هم بدين ترتيب مي توانيد از روي اين #رويا هاي زيبا در شب هاي آينده #قصه هاي خوبي براي او نقل كنيد.

. #مرگ نزدیکان و خویشاوندان یکی از چالش‌هایی ست که خانواده‌ها در مواجهه با آن سردرگم می‌شوند و نمی‌دانند چه برخوردی با بچه‌ها داشته باشند، اصلا به آنها بگویند کسی فوت شده؟ بچه‌ها را به مراسم تشییع و ختم ببرند؟ چه توضیحی درباره فرد فوت شده بدهند؟ اصلا مفهوم مرگ را چگونه برای بچه‌ها ترسیم کنند؟ ماه پیش مادربزرگ پدری شیما فوت کردن. از اون موقع گرفتاری ما شروع شد! نمی دونستیم اینکه بهش بگیم مادربزرگش مرده کار خوبیه یا نه. شیما فقط سه سال و نیمشه و مرگ چیز خوشایندی نیست. نهایتا کسی راهکاری بهم یاد داد که بشه جوابش و داد. شیما اومد پیشم : #مامان‌_بزرگ دیگه اینجا نمیاد؟ آمادگیش و داشتم. خیلی واقعی بهش گفتم: نه. خیلی ناراحت کننده س ولی اون دیگه اینجا نمیاد. -چرا؟ -خب چون دیگه زنده نیست. -یعنی الان کجاست؟ -یه جور #سفر. ولی سفری که دیگه نمیشه ازش برگشت. -خب، چرا نمیاد به ما سر بزنه؟ (اگر برای یه سوال، جواب قابل لمسی ندارین اونو با یه سوال دیگه غافلگیر کنید) -تو دلت براش تنگ شده؟ -آره دلم تنگ میشه. -منم دلم تنگ شده براش. دوس داری براش یه مراسم بگیریم که بفهمه بیادشیم؟ -از کجا بفهمه؟ (وقتی ذهن کودک سمت امور ذهنی و انتزاعی ای میره که توضیحش الان براش قابل فهم نیست، باید خیلی ملایم ذهنش و منحرف کنیم و به سمت امور ملموس ببریم.) -حس میکنه، همه کسایی که مامان بزرگ و دوس دارن و میتونیم جمع کنیم یه جا، یه عکس خوب از مادربزرگ داریم؟ -آره یه عکس بزرگ داریم که خندیده اونجا -خب خوبه، بیا فک کنیم چه کسایی هستن که دلشون برای #مادربزرگ تنگ شده، بعدشم ببینیم باید چه کارایی انجام بدیم. ( از این راه کودک رو هم در این پروسه درگیر کنید تا هم به #مهارت هاش کمک کرده باشین و هم موضوع مرگ کمی براش ملموس تر بشه )

. پارسای ۳ ساله م و پدرش عصر امروز رفتن باهم #بادبادک هوا کنن! گفتگوی جالبی بینشون اتفاق افتاد که بعدا پدرش برام تعریف کرد. اونجا وقتی بادبادک و می فرستن هوا و همینطور که داشتن اون و توی آسمون دنبال می کردن، پارسا می پرسه : بابا چرا آسمون آبیه؟ پدرش میگه: خب، اگه آبی نبود چه رنگی می شد مثلا؟ - نمیدونم... مثله رنگ زمین - زمین چه رنگیه؟ - سبز - مم...الان زمین زیر پات سبزه؟ - نه! سیاهه! - البته این طوسیه... خب پس هرجای زمین یه رنگه - خب هر جای آسمونم یه رنگ باشه! مثل #رنگین_کمان! - خب... فک کنم اونوقت آدم سرش درد بگیره که همش بالا سرش رنگی رنگی باشه! - نه اصلا اینجوری نیس! - باشه یه بار امتحان میکنیم - چه جوری؟ - من یه نقاشی با آسمون #آبی میکشم توام یکی رنگین کمانیش و بکش! بعد روش نظر میدیم که ببینیم کدوم حالمون و بهتر میکنه؛ هوم؟ نظرت چیه؟ - موافقم... کی این کار و میکنیم؟ - وقتی برسیم خونه زمانش و باهم معلوم می کنیم ☺ برام جالب بود که پدر پارسا تونسته بود بحث و هدایت کنه و به اینجا برسونه. همیشه لازم نیست شما برای سوالای بچه ها یه جواب علمی و اثبات شده داشته باشین، خیلی وقتا اونا متوجهش نمیشن و یا حتی اصلا خودتون نمیدونین جوابش چیه. میشه طوری با بچه ها گفتگو رو ادامه داد که تجربه گری رو هم در اونها نکشه و ذهنشون جستجوگریش و ادامه بده و درعین حال، از اینکه بحث مهمی با شما داشته کلی ذوق کنه.