نتیجه تحقیقات بدست آمده درباره تاب آوری را می‌توان در فرزند پروری استفاده کرد. در واقع دانستن این حقیقت به ما کمک می‌کند که پس از مواجه با حادثه ناراحت کننده و شوک آور بدانیم که تاب آوری مورد نیاز آن به همراه آن رخ خواهد داد و لازم نیست کار فوق العاده ای برای آن انجام دهیم. نکته قابل توجه این است که تاب آوری بچه ها در موارد زیادی نادیده گرفته می‌شود. تا جایی که حتی شک میکنیم چنین نیرویی هم وجود دارد! روی سخن من با والدین سخت گیر نیست. که گاهی حتی احساسات کودکان را نادیده می‌گیرند. روی سخنم با والدین بیشتر نگران است که گاهی اضطراب ها بیش از حد وارد فضای تعاملی آنان می‌شوند. ما گاهی اون قدر نگران میشیم و فکر میکنیم که فرزند ما چه طور خواهد توانست با مسئله کنار بیاد. که شاید یک از شیر گرفتن یا تولد نوزاد جدید تبدیل به تروما در خانواده میشود! طوری که خود کودک هم باورش میشه فاجعه ای رخ داده نابخشودنی و نمیشه به این راحتی ها فراموشش کرد. در واقع ما تاب آوری را بسیار کمتر از آنی است که می‌پنداریم! به دلیل نگرانی که داریم آن قدر به بچه ها می‌چسبید که کودک دچار اضطراب جدایی می‌شود. در مسائل مربوط به سلامتی ، گاهی یک عارضه پزشکی کوچک تبدیل به ترومایی ادامه دار در خانواده می‌شود.کاش کمی بیشتر اعتماد میکردیم به توانایی های عمیق درونی خود و نزدیکانمان. حتما و بدون شک مسائلی چون از دست دادن والدین و یا جدایی آنها، تاثیرات عمیقی روی کودکان می‌گذارد. ولی هیچ کدام دلیل نمی‌شود که برچسب همیشگی برای این کودکان باز باشد و یا ما یقین داشته باشیم که اتفاق حل نشدنی برای آنها رخ داده است. که این دقیقا نادیده گرفتن نیروی عظیم دورنی انسان است. #تابآوری #تاب_آوری #کودکان_شاد #والدگری #والدین_سمی #استرس_پس_از_سانحه #ptsd #از_شیر_گرفتن #تروما #اضطراب #از_پوشک_گرفتن #جراحی #شکستن_دست #فرزندپروری_آگاهانه #والدین_موفق #اضطراب_جدایی #اعتماد_به_نفس #اعتماد_به_کودک

حالم سرجا نبود. روز سختی را از لحاظ ارتباطات شغلی گذرونده بودم. سرم داشت می‌ترکید. رفتم براش قصه بگم. دراز کشید و گفت کاشکی الان تو طبیعت بودیم و ستاره ها رو تماشا میکردیم. گفتم آره، خیلی خوب بود. ولی این که آدم تو خونه خودش تو آرامش بخوابه هم خیلی عالیه. حس خوبم را گرفت و زیر پتو جابجا شد. دلم میخواست براش از دلتنگی های امروزم بگم. ولی آب دهنم را قورت دادم و از درخت های آلبالو گیلاس بچگی ام گفتم. همین موقع ها که همسن تو بودم، ۵ یا ۶ ساله. همین موقع های سال که می‌شد تو حیاط خونه آلبالو ها می‌رسید. و آماده چیدن میشد . باهاشون گوشواره درست میکردیم. خنکی آلبالو های پشت گوشم را هنوز حس میکنم. خندید، ‏مامان چه قدر شاد بودی! شاد بودم؟ مطمئن نیستم! خوشحال شدم که خیلی چیزهای دیگه را نگفتم. خیلی از دلتنگی ها از مادر بودن توی جامعه بزرگسال. با ادعاهای فمینیستی! و واقعیت های محدود کننده و بی اعتبار کننده. خوشحال بود. خوابید. واقعیت مثل شمشیر دو لبه میمونه. من مادر حق ندارم فشارها و استرس های زندگی بزرگسالانه خودم را به کودکم نشون بدم. ولی مجبور هم نیستم تمام مدت خوشحال ترین مادر دنیا باشم و اون هیج وقت یاد نگیره که با غم یا بقیه نگرانی ها در این دنیا چی کار باید کرد! #درد_دل_برای_کودک_ممنوع #حق_تو_شاد_بودنه #حق_من_شادی_از_شادی_تو

اینکه من پس ذهنم دارم با چه نیتی کودکم را تشویق یا تنبیه میکنم، بهش محبت میکنم یا بهش سخت میگیرم، چه تاثیری تو هدفی که دارم میذاره؟ اصلا بچه ها از نیت پدر و مادر ها خبر دار میشوند؟ و سوال هایی شبیه این که قراره تو این گفتگو بهش بپردازیم. این لایو در پیج شکر پنیر سیو شده است. @shekarpaneer @kermaninarges_psych

این روزها به لطف فضای مجازی مادران گزینه های زیادی پیش روشون قرار گرفته. زمان کیفی اغلب کارها و فعالیت هایی را پیشنهاد میکند که با درست کردن کاردستی، استفاده از بازیافت و یا رنگ کردن پوست تخم مرغ و برنج و... فعالیت های جذاب برای بچه ها طراحی کنیم. فعالیت های حرکتی ، بازی های خانوادگی و... اما واقعیتی که از نتیجه آن حاصل شده بر عکس زمان بی کیفیت است! انگار والدین هر لحظه که در حال فعال کردن یکی از هوش های فرزند خود نیستند در عذاب وجدان فرو می‌روند و از این که امروز فعالیت خلاقانه ای را سرچ نکردند و با وسایل یک بار مصرف و بازیافت برای کودک خود فعالیت فراهم نکردند احساس خوبی ندارند! غافل از یک اصل بزرگ که آن چه پیش روی ماست انسان است. با قابلیت های ذاتی و درونی شگفت انگیز. انسانی که اگر مانع رشد و تجلی آن با تلویزیون و موبایل و تبلت نشویم. و اجازه بدیم در فضای ایمن بدون کنترل گری سخت ما رها باشه. معدن همه خلاقیت ها و نوع آوری از درون خودش به جوشش در میاد! شده بچه را رها کرده باشی فرش را به تلویزیون و در کمد وصل کرده باشه؟ وااای یادم نمیره دخترم چهار سالگی موهاش را با قیچی تیکه تیکه برید بود که باهاش کاردستی درست کنه!🙉🙈 چی قشنگ تر از مو برای چسبوندن روی کاغذ!😫 شما براتون پیش اومده بچه ها از این حرکت ها زده باشند؟ #کودک_خلاق #فرزندپروری_آگاهانه #والدین_موفق #کودک_شاد

از دو جنبه میشه موضوع نگاه کرد، یکی برچسبی که وقتی افراد به مشاور مراجعه می‌کنند جامعه میزنه و حتی خودشون احساس می‌کنند. و دوم احساس بی کفایتی و شرمی که از خوندن و دیدن پیج های روانشناسی ایجاد میشه؟ روز ده بار باید بچه را بغل کنی! یک یا دو ساعت باید حتما باهاش بازی کنی، فلان ساعت بخوابه! فلان سن از شیر یا پوشک بگیری! انگار انسان بودن یه پکیج راهنما داشته که تازه کشفش کردند! شما نظرتون چیه؟

حدودا نه یا ده سال پیش، دو تا بودند. دم ایستگاه اتوبوس سرکوچه ما ایستاده بودند، نه اون قدر بلند قد و تنومند ، نه خیلی نازک و بچه سال، در مورد سن درخت ها چیزی نمیدونم، ولی احتمالا شش سال داشتند، همسال و هم‌ جنس، پاییز بود و من هر روز که منتظر اتوبوس می‌ایستادیم خواسته یا ناخواسته نگاهم بهشون می‌افتاد. یکی پاییزی شده بود. با برگ های زرد و قرمز و نارنجی، ولی دومی چنان سبزی را در خودش حفظ کرده بود که گویی هیچ رنگی به جز سبز شایسته ستایش نیست. و من گمان میکردم عجب مقاومتی! ‏درخت اول رنگ به رنگ شد تمام زرد و قرمز تجلی کامل پاییز. دومی همچنان سبز باقی ماند، انگار که زیر بار پاییز نرفته باشد. سرمای زمستان اما قوی تر از آن بود که بخواهد تمام سال را دوام بیاورد! یک ماه نشد که برگ ها همان طور سبز ولی بی جون و بی رمق ریختند. و هر دو درخت بی برگ آماده زمستان شدند. آن یکی پاییز را به تمامی چشیده و با رنگ رنگ‌ برگ ها چشم رهگذران را نوازش کرده بود. و دومی با مقاومت در برابر فصل برگ ریز بدون هیچ تغییر رنگی از فصل عبور کرد. قصه این دو درخت در پاییز آن سال عبرت روزگار من شد‌، گاهی مقاومت در برابر تغییر و اصرار بر سبزی گذشته رنگارنگ پاییزمان را بی رمق می‌کند.